Van Narvik naar Zutphen; 3090 km

We hebben afscheid genomen van Noorwegen en zijn fjorden. We rijden, bij Narvik, dwars door de bergen naar Zweden. Maar het water is nog niet op. We komen nu in het Zweedse merengebied.

Heel ander water, heel andere kleuren maar ook hier is het mooi. Je moet alleen oppassen dat je niet zo blasé wordt, dat je al het moois maar gewoon gaat vinden. Soms moeten we onszelf weer even wakker schudden en weer opnieuw gaan genieten van al die natuurlijke pracht en praal.

Een andere valkuil waar we niet in moeten trappen is dat als het niet lukt om van iets moois een foto te maken teleurgesteld te zijn in plaats van te genieten van wat we gezien hebben. Dat overkomt ons op dit traject twee keer. Eerst lukt het mij niet om een vosje, dat midden op de weg zijn prooi aan het eten is, op de video te zetten. Balen natuurlijk maar het blijft bijzonder om een vos zoiets te zien doen!

En daarnaast heeft  Zweden ons iets te bieden wat Noorwegen met al zijn kilometers niet is gelukt: we komen een eland tegen. Vrolijk hobbelend langs de E45! Maar nu lukt het Jos niet om de eland goed te fotograferen. Dus jammer genoeg hebben we de foto’s niet maar wel staat het plaatje gegrift in ons hoofd.

In Zweden volgen we in grote lijnen de E45,

de weg die midden door Zweden loopt van Jokkmokk naar Gotenburg.

Langs de weg is het zoeken naar een mooie overnachtingsplek. We hebben heel wat bospaden voor niets afgereden en om meren heen gedraaid om toch maar een plekje aan het water te vinden. Maar elke keer als je weer denkt dat de mooie plekken op zijn en het een gewone parkeerplaats wordt, komen we toch weer iets moois tegen. En op een plek die beschreven wordt op een Nederlandse campersite,

dank Aloys, komt na ons nog een Nederlands stel aanrijden. En waar rijden ze in, in een neusje! Sta je dan in de middle of nowhere…..

Al met al genieten we ook weer op dit traject. Bossen en meren lijken eentonig maar als je er rustig door heen rijdt, zie je hoe afwisselend ook hier de natuur is.

Dus ook al begint het nu toch echt als een terugreis te voelen, we kunnen nog steeds genieten.

En of het nu aan Zweden ligt of omdat nu weer zuidelijker komen, maar de stadjes die we nu tegenkomen zijn veel leuker dan we tot nu toe hebben meegemaakt. Ze zijn gezellig en aangenaam om door heen te wandelen.  We stappen regelmatig uit voor een ommetje en voor wat lekkers bij de koffie.

Want dat is hier ook weer meer verkrijgbaar en dus heel verleidelijk!

En dan komt het onvermijdelijke… we naderen Malmö en moeten de bruggen weer over.

We laten Scandinavië achter ons en komen weer aan op het vaste land van Europa. En om het nog even echt af te leren gaan we ten noorden van Hamburg nog één keer de snelweg af en rijden over het Duitse platteland om Hamburg heen en gaan met een veerboot de Elbe over.

Bij Bremen toch maar weer de snelweg op, op naar huis.

 

 

 

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb