Gironella, dinsdag 19 maart

We zijn vanmorgen weer naar het stadje gewandeld. Ons eerste doel is het toeristenbureau, dat zou nu open moeten zijn.

Helaas...... na de klim er naartoe dalen we weer af naar de nieuwe stad en drinken weer een 'koffietje' bij dezelfde bar als gisteren. De baas herkent ons is enthousiast dat we weer bij hem op het terras aanschuiven. 

We drinken altijd een café solo maar als we een tweede vragen wordt er uitvoerig gevraagd of we echt weer zo'n kopje zonder melk willen. Ja echt, koffie zoals koffie hoort te zijn. We nemen er wel een flesje water bij, ontlast de maag nog wat. 

Een huis met een Frans balkon, alleen geschikt voor kinderen.

Onze gasaansteker is leeg en we hebben geen navulling bij ons. Ik heb een foto gemaakt voor het geval we een winkel tegenkomen waar ze er misschien zo'n ding verkopen. In de hoofdstraat is een winkel in huishoudelijke artikelen, ik laat de foto zien en er worden gelijk van achter de toonbank verschillende types tevoorschijn getoverd. Mooi zo want de lucifers die we in de camper hebben, liggen er al heel lang. Kost 10 lucifers voordat er één het doet.

Op de terugweg lopen we bij een super binnen waar het al heerlijk ruikt naar de vers gemaakte maaltijden. Wel iets om te onthouden. Nu hebben we al eten voor vanavond. Bij een bakker denken we dat we een soort flatbread kopen, flat is het wel maar bij thuiskomst merken we dat het zoetbrood is met een laagje custard er tussen. Niet echt lekker bij onze Iberico ham. Gelukkig hebben we voor nood een soort lang houdbaar tostibrood (gekocht in Frankrijk). Die bak ik op in de koekenpan en dan hebben we een heerlijke lunch.

Het is trouwens behoorlijk warm in de zon, maar in de schaduw is het echt fris en er steekt ook nog een stevige wind op. Niet echt aangenaam om bij de camper te zitten. 

Vanwege het foute brood en omdat we de melk vergeten zijn, loopt Jos vanmiddag nog een keer naar het dorp. Ik pas en blijf lekker bijkomen in de camper. 

Ik probeer nog wat meer te weten te komen over de stad maar ook de app die geadviseerd wordt, kan ik niet met mijn Nederlandse simkaart downloaden. Dus helaas..... jullie zullen het alleen met de foto's moeten doen. 

Tarrega, woensdag 20 maart 

Gisteren aan het begin van de avond betrok de lucht en er kwam steeds meer wind. Het was voorspeld dat er in grote delen van noord Spanje heftige buien zouden kunnen ontstaan. De bui boven ons hoofd verplaatste zich naar de bergen en liep daar leeg.

Er wordt op dit moment gewerkt aan de cp in Gironella. De hele dag is een 'mannetje' bezig met stukje bij beetje afgraven en verplaatsen van rots en zand. Af en toe komt er een vrachtwagen die het ergens anders stort. Het gaat allemaal in zo'n rustig tempo dat het niet eens stoort.

Vanmorgen hebben we geleegd en gevuld en zijn daarna de bergen ingedoken. Een schitterende tocht over soms smalle en soms wat bredere bergwegen naar Tarrega. Genoten van de vergezichten, de vogels en het rijden. Eén keer was het echt passen en meten met een vrachtwagen, aan zijn kant was er gelijk een muurtje aan onze kant een betonnen geul voor de waterafvoer. Met een beetje scheefhangen in de geul lukte het om elkaar te passeren.
Op een paar honderd meter lopen van de binnenstad is op een grote parkeerplaats een deel afgezet voor campers. Gratis en ook hier net als in Gironella gratis water storten en vullen. Wat een service.
We lopen vanaf de cp gelijk het oudste deel van de stad in. Op de hoek zijn de restanten van een leerlooierij uit de 15de eeuw opgegraven.

Daarna komen we bij een plein waar zowel de kerk als het stadhuis aan ligt. Mooi plein.

De kerk is sober maar heeft een schitterend plafond.
Op de hoek staat een pand met een heel mooi, bijzonder balkon (?) met een glazen pui, die ook opengezet kan worden.

Via één van de straatjes die op het plein uitkomen lopen we richting de hoofdstraat waar de nieuwe stad begint.

Onderweg komen we nog langs een bijzonder gebouw, helemaal met steentjes, stenen, tegeltjes bekleed.
Op een plein aan de hoofdstraat eten we weer een paar verschillende tapas, de patatas bravas houden we er, voor een vergelijkend warenonderzoek in. Daarnaast dit keer gefrituurde inktvisringen en pittige octopusstukjes. Vooral die laatste is echt heel lekker.
Daarna weer richting camper waar we na een rustpauze naar de supermarkt in de buurt lopen. Echt een mooie, uitgebreide super. Na een tip gelezen te hebben bij Thole gelijk een klantenkaart aangeschaft, scheelt 11 cent p/l op de diesel. Als ik vraag hoe de kaart werkt, willen ze zelfs met me meelopen naar de benzinepomp. En als we elkaar niet begrijpen wordt er een personeelslid bijgehaald die engels spreekt. Wat een service.
Later bij de kaasafdeling worden we ook aller hartelijkst geholpen en wordt uitgelegd wat welke kaas is.
Terug naar de tent en pootjes omhoog. Het was weer mooi voor vandaag. 

La Granja d'Escarp, donderdag 21 maart

Vanmorgen in Tarrega boodschappen gehaald want we zijn van plan om naar een klein dorpje te gaan. Ook getankt met de klantenkaart. Niet veel nodig maar zo weten we in ieder geval dat het werkt.

We willen binnendoor rijden maar de tomtom blijft ons naar de snelweg sturen omdat we anders over onverharde wegen komen. We geven hem zijn zin want om nou over smalle bergweggetjes gestuurd te worden is misschien ook niet slim. 

We zijn al voor twaalven op de plek van bestemming. Mooie cp met uitzicht op de vallei en rondom ons overal boomgaarden die deels nog in de bloesem staan. Vooral de paars/roze spettert al van verre. 

Het is een beetje onduidelijk of we de stoeltjes buiten mogen zetten maar je mag er picknicken en er zijn geen picknicktafels..... Dus stoeltjes 1ste rang neergezet, koffietje, broodje en genieten van wat er langs vliegt en kruipt. Onder andere zien we een wouw hoog in de lucht en een hagedis voor onze voeten. En verder kwetteren de vogeltjes er lustig op los. 

We krijgen een beeldbeltelefoontje van Leon en Nina (onze kinderen) en daarvan zijn we even helemaal van de wap. Ze willen met z'n drieën (ook Richard de vriend van Nina) paasweekend naar Spanje komen. Geweldig! Het doet ons wel beseffen dat het best goed met ons gaat zolang er maar geen onverwachte dingen gebeuren. We zijn de rest van de middag van slag.

Maar we maken een heerlijke wandeling. Eerst door het dorpje, drinken daar een koffie bij een barretje, en lopen daarna via het buitengebied, langs de boomgaarden, terug. 

Vanaf de cp is het niet te zien maar er stroomt een rivier aan de overkant van de doorgaande weg. Het blijkt de samenvloeiing van de Segre, Ebro en Cinca te zijn. Het is één van de belangrijkste wetlands van Catalonië. Vanmorgen hoorde ik een vogel wat volgens Birdnet een zilverplevier moest zijn. Ik vond het een vreemde plek voor een steltloper die van water houdt. Maar de verklaring lag dichtbij. 

 Vlakbij de cp is een vogelkijkhut, daar lopen we morgen heen. Kijken wat we voor moois kunnen zien. 

La Granja d'Escarp, vrijdag 22 maart

Ik moet niet een dag vantevoren onze plannen opschrijven, elke keer als ik dat doe, gebeurt er wel iets. Dus ook vanmorgen, hoezo vogeltjes kijken. De Spaanse gasfles is leeg en we moeten op zoek naar een nieuwe. Ik snap nu nog beter waarom de vaste Spanjegangers een lpg-tank in laten bouwen. Dan kun je, wanneer je maar wilt, de tank vullen. Want dat omwisselen is best een dingetje. Je moet het goeie merk tankstation hebben en dan moeten ze ook nog eens de goeie maat flessen hebben. En het begint en eindigt bij de tomtom die ons persé niet over een bepaald stuk weg wil hebben. Kijk naar onze route vandaag en je ziet ons rondjes rijden. Wat een gedoe.

De eerste pomp heeft alleen een grote maat fles, de tweede is een verkeerd merk. De derde heeft wel de goeie maat maar geen lichtgewicht. Dat nemen we dan maar op de koop toe. Probleem 2 is dat Jos de drukregelaar er niet op krijgt. De dame van het tankstation lukt het ook niet. Geeft 1x een andere fles maar daar houdt het dan ook mee op. We krijgen hem niet aan de praat.

Wijst ons nog een ijzerwarenwinkel maar die zit niet meer op die plek. Zoek op maps en vind het nieuwe adres. Een drukke winkelstraat waar ik niet kan stoppen nog parekeren. Rijden naar het tankstation waar we eigenlijk vanmorgen als eerste naartoe wilden rijden, die blijkt onbemand. Dan weer met een boog naar het tankstation die wel behulpzaam was maar niet de goeie maat fles had. Die rommelt er nog eens aan ( net zoals wij ook al gedaan hadden) en pffffff hij doet het. 

Dan terug naar de camperplek...... alleen ligt die aan een weg waar de tomtom ons niet overheen wil hebben. Gelukkig heeft ie een alternatieve route. Dwars over een paar bergen heen zodat we ik weet niet waar maar in ieder geval niet meer bij de cp uitkomen.

We zijn al behoorlijk aan het slingeren en klimmen voordat we ons realiseren dat het niet de goeie weg is. Op één van de toppen kunnen we op een parkeerplaats keren. Ondertussen wel genietend van de schitterende vergezichten. Wat is het mooi!

Vlakbij de parkeerplaats is een monument voor alle mensen uit deze omgeving die zijn omgekomen bij de Slag om de Ebro in 1938, één van de vele slagen tijdens de Spaanse burgeroorlog (1936-1939).

We rijden weer terug naar de Ebro, steken die over en rijden dan naar de Segre en steken die ook weer over. Nu zijn we aan de goede kant van de rivieren en zijn in een mum van tijd weer op de cp.  

Ondertussen is het winkeltje in het dorp met middagpauze. Gelukkig hebben we nog stokbrood van gisteren die bak ik op in de koekenpan. Eindelijk pootjes omhoog en lekker buiten zitten. 

Aan het eind van de middag loopt Jos naar het dorp voor een vers broodje bij de shakshuka ( een Marokkaans gerecht). 

De cp loopt ondertussen meer dan vol. Officieel zijn er 8 plekken maar in de loop van de avond parkeren mensen hun camper ook voor de reling. 

Valfarta, zaterdag 23 maart

Als we opstaan zien we dat niet alleen de cp vol met campers staat maar ook een braakliggend terrein een eindje verderop. Spanje gaat op vakantie. Semana Santa de heilige week voor Pasen is begonnen en dat wordt op heel veel plaatsen uitbundig gevierd. 

Sinds gisteravond is er geen water meer. Of dit met het watertekort in Catalonië te maken heeft of dat er iets kapot is, is niet duidelijk.

Gelukkig kan de toilet cassette wel geleegd worden. 

Na het ontbijt gaan we naar het natuurgebied. Dit keer wil Google maps ons letterlijk met een kluitje het riet insturen. Gelukkig zien we zelf een paar honderd meter verderop wel een pad. De route door het gebied is helemaal op een vlonder.

We weten niet waar het eindigt en na zo'n 3 kwartier lopen, lopen hetzelfde stuk terug. Ondertussen genieten van de vogels.

De meesten hoor je wel maar zie je niet. Geeft niet, het blijft een heerlijke wandeling. 

Als het lukt willen we vandaag ook wassen. Er is in Fraga een wasserette en volgens mij moet dat tegenover een grote parkeerplaats zijn. Dat zou fijn zijn want ver lopen met 2 vuilniszakken vol was, is niet echt onze hobby.

Het klopt en er is vlakbij ook een supermarkt dus zodra de was draait, gaan we boodschappen doen. En zodra alles in de droger zit gaan we koffie drinken.

Daarna rijden we naar de cp in Fraga om water te tappen eb vuil water te lozen. Het is een prima cp maar je mag de stoeltjes niet buiten zetten. Het is nog geen 3 uur en om dan al binnen in de camper te gaan zitten vinden we te vroeg. Er ligt een camperplek zo'n 65 km naar het westen, in the middle of nowhere, ziet er goed uit. Het is weer een mooie rit door de bergen en een stuk over de hoogvlakte. Weer genieten en we staan midden in de natuur met een weids uitzicht. Hier blijven we morgen ook. 

Valfarta, zondag 24 maart

Voordeel van deze plek is dat er een douche is. Met wat persoonlijke aanpassingen (een stoel van onszelf meegenomen) kan ik ook douchen zonder bang te zijn dat ik onderuit ga. 

Daarna buiten lekker koffie + gedronken. FIlmpje (op Polarsteps te zien) gemaakt van de stilte en aan het eind piept ook even de toren door de bomen van de kerk, de Ermita de San Miguel, waar we naartoe willen lopen. 

Het is eventjes heuveltje op maar dan heb je een schitterend uitzicht.

De kerk is gesloten maar via een luikje in de deur kan ik door de tralies een foto maken. Met dank aan het glas er voor is de fotograaf ook zichtbaar. 

Vanaf de heuvel zien we een waterbassin vlakbij het dorp. We lopen er naartoe maar kunnen niet ontdekken waar het voor bestemd is. Waarschijnlijk wateropslag boor drogere tijden? 

Jos loopt daarna terug naar de camper, die moet nodig schoongemaakt worden. Ik loop naar het dorp. Ook daar een kerk, de Iglesia de Valfarta. Ook dicht.

Maar het lukt me wel om één van de kleine torenvalken op de foto te zetten. Deze ging even rustig op het dak van de kerk zitten.

De anderen zwermden rond de toren.

Er is ook nog een bar in het dorp, ook dicht. Daarnaast is er één soort van gemeentelijke bar, het ziet er naar uit dat deze voor speciale gelegenheden wordt gebruikt. 

Ik kom eindelijk een dennenboom tegen met eenzelfde soort pluizige dennenappels als die we al rijdend door Spanje al vaker hebben gezien. Kan hem nu op de foto zetten.

Het is helemaal geen speciaal soort dennenappel, de boom heeft last van de dennenprocessierups. 

Aan het einde van het dorp staat een grote graansilo.

Dan weer richting camper, langs een verlaten benzinepomp (kreeg even een Paris, Texas-momentje). 

Morgen wordt het slechter weer, koud en regen. Die verwachte regen levert vanavond in ieder geval spectaculaire luchten op.