Augustus, Zutphen

 

Het jaar is al 'bijna' voorbij en wij moeten nog beginnen aan onze eerste reis met de camper. Was het vorig jaar al een matig camperjaar, 2023 is niet alleen op campergebied een slecht jaar.  Door de zorg voor mijn moeder kon ik, vond ik, al slecht van huis. Laat staan een wat langere tijd weg. Mijn oudste zus is al 7 jaar geleden overleden, mijn jongste zus kan niet zorgen voor mijn moeder en mijn moeder werd steeds slechter. Dat we nog af en toe weg konden was mede te danken aan ontzettend lieve, behulpzame overburen van mijn moeder. 

Maar sinds eind vorig jaar ging het steeds slechter met haar, er was al een gesprek gepland met de thuiszorg voor meer zorg. Maar toen ze haar rug verdraaide en nog meer heel zware pijnstillers moest slikken, die uiteindelijk ook niet hielpen moest ze met spoed worden opgenomen in een verpleeghuis. Daar werd de oxicodon afgebouwd en de morfine opgebouwd.  De afdeling revalidatie waar ze in eerste instantie kwam was rampzalig voor haar en niet alleen voor haar hoor. Ik werd door wildvreemden aangesproken dat ze het er verschrikkelijk hadden. Rationeel wist ik dat ik haar niet weer mee naar huis moest nemen, mentaal kostte het me slapeloze nachten, knopen in mijn maag en vond ik het nauwelijks vol te houden. Dat terwijl iedereen zei dat als ze maar opgenomen zou zijn, ik meer rust zou krijgen. tja.....

Na twee weken zagen ze in dat ze er verkeerd zat en werd een nieuwe indicatie aangevraagd, toen die rond was kon ze naar een andere afdeling, nog wel binnen hetzelfde huis maar een iets betere afdeling. Mijn moeder vond het ook daar verschrikkelijk, ze zat op een 2de verdieping, kon niet zelf naar buiten en liep als een getergde tijger over de gangen rond om toch nog iets in beweging te blijven. Wij/ik namen haar elke dag mee naar buiten en waren ondertussen met hulp van haar overburen bezig haar huis aan het leeghalen. Gelukkig kon ze uiteindelijk terecht in het verzorgingshuis in haar oude woonplaats. Daar kwam ze in een warm bad en heeft ze nog een paar weken een goed onderkomen gehad.

29 juni jl is ze op haar kamer in alle rust overleden.

 

En misschien cru maar ik was opgelucht, voor haar want de pijn was niet meer te dragen maar ook voor mij en voor Jos. Als je denkt dat je niet meer kunt dan blijkt er ergens in je tenen nog wat gedwongen  doorzettingsvermogen te zitten en ga je tot het bittere eind door op de adrenaline in je lijf. 

Mijn idee om gelijk na de crematie weg te gaan met de camper was natuurlijk helemaal niet reëel. Er moest nog van alles en toen de adrenaline eindelijk op was, was ik uitgeteld. Dus eerst bijkomen en nog eens bijkomen. Zorgen dat die knopen in mijn maag er uit gingen en dat ik niet elke nacht gestrest wakker werd. Het is gelukt en daarom kan dit verslag eindelijk geschreven worden. 

 

vrijdag 18 augustus, thuis Zutphen

 

We halen aan het einde van de ochtend de camper op bij onze monteur van Hanzestadcampers in Vierakker. De APK en de klussen die persé gedaan moesten worden zijn uitgevoerd. We kunnen veilig een paar dagen weg en kijken of er naast een paar grotere klussen (distributieriem en schokbrekers).

Het is de bedoeling om naar een camperplek in Hengelo (gld) te gaan, zijn we al vaker geweest. Eerst daar bijkomen dan zien we wel verder.

Maar we kunnen nog niet gelijk weg want we gaan morgen naar de vriend van onze dochter in Rijnsburg (Leiden). Zijn lief is alleen op reis door Peru en Bolivia. Hij heeft zo'n vreselijke last van heimwee dat het reizen nog steeds heel moeizaam gaat. Zoveel last zelfs dat hij dezelfde klachten krijgt nu Nina op reis is. Dus gaan we hem een hart onder de riem steken en zorgen voor aandacht en eten.

 

zondag 20 augustus, De Vlinder Hengelo (gld)

 

We/ik heb nog helemaal geen tijd gehad om al spullen in te pakken, dus vanmorgen met lijstje op tafel alles pakken, inpakken en in de camper zetten. Zo merk je wel hoe moe je nog bent, wat een klus maar het lukt ons. Niet dat we alles in 1x hebben hoor, als we de straat uit zijn bedenken we dat Jos door zijn slijmbeursontsteking een kussentje moest hebben om op te zitten tijdens het rijden, we zijn de straat niet nog weer uit of ik zie dat de Gehandicaptenparkeerkaart er nog niet in ligt, het volgende rondje blijkt dat we het zelfgemaakte ijs zijn vergeten. Is zonde als dat staat te smelten. Maar goed na 3 rondjes zijn we echt op weg. Het is maar een klein stukje van Zutphen naar Hengelo en om 4 uur kunnen we daar eindelijk inchecken. Het is druk maar het plekje dat ik in mijn hoofd had en we geen zon aan de lange kant van de camper hebben, is nog vrij.

We installeren ons en gaan lekker buiten in de schaduw genieten van de rust, een hapje en een drankje. 

's Avonds maken we nog een klein ommetje en genieten van de ondergaande zon.

 

 

maandag 21 augustus, De Vlinder Hengelo (gld)

Jos kwam er gisteravond achter dat hij één medicijn niet heeft aangevuld. Heel vervelend maar gelukkig zijn we op fietsafstand van Zutphen dus Jos gaat naar huis en haalt gelijk de boodschappen voor voor het eten. Mijn lijf heeft alleen maar behoefte aan bijkomen en voor mij uit staren. 

We komen de rest van de dag door met een hapje en een drankje. Jos maakt lekkere bami.

 

Dinsdag 22 augustus, De Lansbulten Aalten

 

Ik voel me een stuk beter en stel voor dat we nog een ander plekje opzoeken. Even een stukje rijden en een nieuwe omgeving zien. Ik wil in ieder geval naar een plek waar ik op een aangename manier kan buiten zitten want veel activiteit zal er niet uit mij komen. Van een kennis had ik gelezen over camping de Lansbulten in Aalten, mooi, ontspannen en ik zie dat ze ook een nieuw zwembad hebben. Dat laatste trekt wel. Dus we pakken alles weer rijklaar in en rijden heerlijk door het Achterhoekse coulissenland naar Aalten. Daar willen we eigenlijk lunchen maar we kunnen niet op, voor mij, korte afstand van het centrum de camper parkeren. We halen boodschappen bij de Jumbo en rijden naar de camping. We gaan wel op een camperplek binnen de slagboom van de camping staan want de plekken op de parkeerplaats zijn nu erg duister met al die mooie, dichtbegroeide bomen. En ik heb behoefte aan lucht. 

Het is een heerlijke plek met een mooi uitzicht. Als we nog maar net staan komt de buurvrouw naar ons toe want die hebben tegen de regels in (haha) de camper niet met de neus naar het veld gezet. Als wij daar bezwaar tegen hebben zetten ze de buscamper andersom. Wij vinden het geen enkel probleem, er is ruimte genoeg tussen ons in. En we hebben eigenlijk ook wel een goed contact met ze. 

Ondertussen hebben we nog steeds niet geluncht en dus gaan we met de fiets naar Bredevoort. Daar is op een mooi pleintje een restaurant waar we eerder met de kinderen en ik later met mijn moeder regelmatig koffie dronken met door henzelf gemaakte apfelstrüdel. Jammer genoeg past dat er na de lunch niet meer in dus dat moet nog even wachten. Maar we hebben er een overheerlijke vers gemaakte vissoep gegeten, een aanrader!

Als we weer terug zijn, gaan de stoeltjes naar buiten en genieten we van het uitzicht en de rust.

Ik maak aan het einde van de middag chili con carne, ga je lekker van zweten (dat deden we nog niet ;) )

 

Woensdag 23 augustus, De Lansbulten Aalten

Jos heeft zin om een fietstocht te maken en ik ga het zwembad uitproberen.

Het is heerlijk, lekker baantjes trekken, lekker dobberen en dan onder een parasol bijkomen. Als Jos terug komt, gaan we samen het zwembad in. Zwemmen en spelen met een bal die in het water ligt. Daarna is het lunchtijd en bak ik de broodjes, die we hadden besteld, even op in de koekenpan en genieten de rest van de dag van het niets doen. 

Het probleem van niet elke dag bijhouden is dat ik niet meer weet wat we 's avonds hebben gegeten....... Maakt niet uit. Na het eten hebben we een wandeling en fotosessie gemaakt door de bloementuin waar wij vanaf de camperplek op uit kijken. 

Het is er echt schitterend. Ze hebben het dit jaar met horten en stoten aangelegd. Eerst was de grond te nat en kon de trekker en niet op, toen was het veel te droog en aten de vogeltjes het bloemzaad dat ze gestrooid hadden maar toen kwam er één dagje regen en groeiden de zaadjes uit tot één grote wilde bloemenzee.  Tijdens de wandeling worden we wel opgegeten door verschillende steekbeesten maar dat mag de pret niet drukken.

 

 

Donderdag 24 augustus, thuis Zutphen

 

Het was de bedoeling dat we morgen, vrijdag, vroeg in de ochtend zouden vertrekken naar Zutphen want we moeten voor 12 uur thuis ivm met de aanleg van glasvezelaansluiting. Niet alleen voor ons van belang maar ook voor de medebewoners van ons appartementencomplex. Via onze meterkast moet alles doorgetrokken worden naar de andere appartementen.

Toen ik vanmorgen vroeg de weersvoorspelling zag, leek het me slim om vandaag naar huis te gaan. Los van of het echt noodweer wordt (wat voorspeld is) is er ook geen lol aan om deze dag te rekken met alleen maar binnen zitten omdat het buiten regent.

Dus na ampel beraad besluiten we alles in te pakken en naar huis te rijden. 

We hebben het heerlijk gehad. Of de kachel het goed doet weten we niet, het was veel te warm om te testen, de boilerfunctie doet het in ieder geval. En verder hebben we geen extra  gebreken ontdekt.

Als we thuiskomen pakken we gelijk uit, het is nu nog droog. Daarna overleggen we met de monteur en brengen 's middags nog de camper. Zij kunnen de grotere klussen nu gaan doen en wij kijken wanneer we in september weg kunnen. Voorlopige planning is om dan naar Frankrijk te gaan.

Het ziet er naar uit dat we eindelijk onze camperdroom kunnen verwezenlijken, weg wanneer we willen, naar de plekken die we willen en geen vaste planning hoeven te maken.