Zaterdag 30 juli, Signal de Botrange, Hoge Venen, België

 

We staan rustig op en besluiten niet meer naar de stad te gaan maar gelijk te gaan rijden. De Tomtom wordt zo ingesteld dat we niet over snelwegen hoeven. In Duitsland beginnen officieel de vakanties en om nou in het Ruhrgebied in de file te komen......

We willen naar de Hoge Venen in België. We hebben daar 2x op het hoogste punt gestaan en één keer bij een stuwmeer. We gaan naar Signal de Botrange, dat ligt op 649 meter hoogte. Je kunt daar op een grote parkeerplaats staan vanwaaruit veel wandelaars vertrekken voor een tocht door het veengebied. Er is ook een restaurant, dus er is wel reuring.

We hobbelen eerst een tijd door Duitsland, de drukte valt ontzettend mee in dit gebied. In Heinsberg stoppen we om brood te kopen en een kopje koffie te drinken. Het stadje stelt niet veel voor verder. Oh ja nog wel iets over dit stadje.... Ze hebben een schitterende kookwinkel, gerund door een al wat ouder echtpaar. Van de mooiste pannen en potten tot alles van de kitchenaid. Maar ook heel veel keukenhulpjes. Ik ben al een tijdje op zoek naar een goeie citroenpers. Eén waar je een halve citroen in stopt en je er met één handdruk heel veel sap uit krijgt. En zij hadden een mooie stevige. Jos vertelde dat ik hem wil gebruiken voor het maken van citroenijs. Dus zij beiden gelijk heel enthousiast, want zelf gemaakt ijs is het lekkerst! Helaas hadden ze nog niet de nieuwe ijskom van kitchenaid, had hem graag willen vergelijken met de huidige. So far Heinsberg.

 

We willen ergens in België boodschappen doen. Niet veel zin in Lidl's en Aldi's. Maar voor we er erg in hebben zijn we in België Eupen gepasseerd en zijn we al niet echt meer in de bewoonde wereld.

We rijden door naar Botrange en zoeken een plekje tegen de bosrand. In één van de reviews op de camperapp stond dat je er niet meer met de camper mocht overnachten. Jos heeft het gevraagd bij het restaurant en daarna hebben we ook nog op de verschillende borden gekeken maar er stonden geen verbodsborden bij.

Na de (verlate) lunch gaat Jos op de fiets naar een supermarktje in de buurt. Als je op het hoogste punt staat, rij je dus lekker naar beneden. Probleem is natuurlijk wel dat je ook terug moet en dat is dan wel omhoog. Gelukkig heeft de fiets elektrische ondersteuning. De supermarkt was trouwens geen succes, ze verkochten wat drank en kaas en worstjes. Gelukkig voor Jos dus wel wat biertjes maar geen avondeten. We besluiten om in het restaurant te gaan eten. Helaas is die ook al vroeg dicht. Dan maar pannenkoeken bakken, hoort bij de standaard camperuitrusting.

's Avonds maken we nog een wandelingetje naar het uitkijkpunt.

 

En we genieten weer van een schitterende avondlucht.

Zondag 31 juli, Vielsalm

Het is al vroeg druk op en rond de parkeerplaats. Er is een grote wandeltocht, zagen we gisteren al bordjes van hangen. Jos gaat een stukje lopen en ik doe naast de camper mijn yoga-oefeningen. Altijd weer even een overwinning om dat gewoon in het openbaar te doen. Eerst even de grond egaliseren (er liggen nogal wat scherpe stenen). Het is heerlijk om te doen, een beetje fris en de vogels die volop aan het zingen zijn.

Na de koffie gaan we weer rijden. Eerst langs een supermarkt die wel wat te eten heeft. Dat is wel even uitpluizen want het is zondag en dan zitten de meesten dicht. De eerste die we tegenkomen is niet zo groot maar heeft genoeg keus voor ons. En ze hebben ook heerlijk brood.

We slingeren door het deel van België dat het Ostkanton heet, hier wordt Duits gesproken. We willen in zuidwestelijke richting rijden. Het is schitterend, bergje op en bergje af. De wegen zijn over het algemeen smal dus voor de auto's achter ons niet altijd even leuk dat wij voorop rijden.

Na een tijdje slingeren kijken we op de app waar we kunnen overnachten. We kiezen voor Vielsalm. Een vrije plek, langs een watertje vlakbij de stad.

De plek is niet bijzonders maar we gaan zo staan dat we uitzicht op het riviertje, de Salm, hebben en dan ziet het er hartstikke leuk uit, we hebben geen ogen in ons achterhoofd dus die kant doet er niet toe.

We zijn nog op tijd om naar de Formule 1 race te kijken. Heerlijk dom vermaak en daarna ook nog naar de finale EK vrouwenvoetbal. Dus onze dosis sport wel weer binnen.

 

Maandag 1 augustus, Rochehaut

 

Ik heb elke reis het idee dat er wat is met onze accu's. Ze zijn naar mijn idee snel leeg of worden slecht opgeladen. In de garage kunnen ze niets vinden, die krengen zijn daar altijd vol.

Vanmorgen willen we koffie zetten (we hebben zo'n heerlijke Nespresso) en alle toeters en bellen gaan in het kastje met oplaadapparatuur af. Het is de acculader die aan alle kanten rode lampjes laat flikkeren en lekker begint te piepen. Hij is gloeiend heet. Van de gebruiksaanwijzing word ik niet veel wijzer en wat er wel aan suggesties staat kan ik niet controleren want dan moet ik zo ongeveer op de kop in het kastje duiken. Ik kan veel maar een slangenmens ben ik niet …... We proberen eea maar elke keer weer slaat ie op tilt. We besluiten om een wandelingetje te gaan maken. Lost het probleem niet op maar wij kunnen wel even onze aandacht op iets anders richten. Vlakbij de camperplek mondt de Salm uit in een stuwmeertje, le lac des Doyards. Volgens google maps zouden we er langs moeten kunnen lopen naar het stadje.

We zien alleen aan de lange kant van het meertje een wandelpad dus we lopen een stukje terug en gaan via iets dat een trap moet voorstellen naar de veel hoger gelegen weg, het is klimmen en klauteren. We komen langs een hotel met vakantiehuisjes het ziet er allemaal verlopen uit. De weg naar de stad idem dito. Vielsalm is vergane glorie. Het is maandag dus er is zo ongeveer niets open. We komen langs één restaurant maar die is alleen open voor eten, we kunnen er geen koffie drinken.

We halen boodschappen en lopen weer naar het meertje, aan deze kant stroomt het meertje via een waterval weer in de Salm.

Als we daar bovenaan zijn, zien we het wandelpad aan de korte kant van het meer. We lopen naar de camper en proberen nog een keer het koffieapparaat, maar alle toeters en bellen gaan weer af.

We besluiten om naar een camperplek met stroom te gaan zodat we daar geen (?) last meer hebben van dit gedoe en door kunnen gaan met de reis. Er is een camperplek in Rochehaut en dat is ook een leuke rit er naartoe. We rijden weer door een mooi stuk van de Ardennen en komen in de loop van de middag aan.

Het is een mooie camperplek, als je op het hoger gelegen deel gaat staan heb je een mooi uitzicht op de heuvels, bossen en velden. Het is hier wel wat schever maar ik kan hem zo neerzetten dat de blokken er niet onder hoeven.

De dag was enerverend genoeg dus we zetten de stoeltjes buiten en doen verder niets meer.

Dinsdag 2 augustus, Rochehaut

 

We starten de dag rustig op. En zoals altijd op één van de eerste dagen dat we ergens blijven staan, hebben we de stoelen buiten laten staan. Maar ja zo in dit heuvelachtige gebied zit er aardig wat vocht in lucht en die zit nu op onze stoeltjes. Voor dat we er op kunnen zitten mogen ze eerst drogen in het ochtendzonnetje.

 

Aan het eind van de ochtend gaan we naar het dorp, daar is een kleine supermarkt. Het is een aardige tippel langs een doorgaande weg, niet echt aangenaam want er zit natuurlijk ook geen stoep langs. De super stelt niet veel voor. We kopen wat voor het eten van vanavond. Op mijn vraag of ze geen brood heeft zegt ze dat er een bakker op het pleintje zit. Op Google stond dat die pas morgen weer open zou zijn. Maar naast een slager, waar we langskomen, is er een bakker met allerlei brood en patisserie. We gaan op hun terras zitten om bij te komen van de klim en nemen koffie met lekkers.

Daarna nemen we een brood mee. Op het plein is het hartstikke druk, één en al terrasjes en ook een winkel met allerlei lokale lekkernijen. Maar ja we hadden al wat gekocht bij de Spar dus nu maar even niet. We lopen nog even naar een uitkijkpunt met zicht over de Semois.

 

Er moet volgens de kaart nog een andere weg terug zijn naar de camperplek. We denken hem te hebben gevonden, alleen na een paar honderd meter buigt die weg precies de verkeerde kant op.

Dat wordt hem niet, nog eens zoeken. En dan zien we de Grand rue...... hahaha.

Ja vroeger misschien Grand maar nu een ooit verhard pad. We gaan het proberen en komen naast de camperplek uit. Dat snijdt wel af zo'n grand rue. Die onthouden we. Met nog geen kwartier zijn we er.

We hadden in de verte een mooi, klein kerkje gezien maar toen wisten we nog niet hoe zwaar de terugtocht was, dus niet van dichtbij bekeken.

's Avonds gaat Jos nog een wandeling maken en komt ook langs het kerkje. De deur staat open en de eigenaar komt ook toevallig aanlopen. Het blijkt privébezit van zijn familie, door zijn overgrootvader gebouwd. Jos kan binnen kijken en foto's maken.

Woensdag 3 augustus, Rochehaut

 

We hadden gisteren nog even in ons hoofd om 's avonds in het dorp te gaan eten. Maar de warmte had ons wel gesloopt. Dus pootjes omhoog, en eten wat we bij de Spar hadden gekocht. Nu wel keurig de stoeltjes binnen gezet, was niet echt nodig geweest. De lucht was veel droger.

Ik ga hier in de beslotenheid tussen 2  campers mijn yoga-oefeningen doen, alleen jammer dat de camper naast ons tijdens de oefeningen wegrijdt.....

Een groot deel van de horeca in het dorp is in handen van één familie. Zij hebben een stuk of 6 restaurants rondom het plein in allerlei prijsklassen. Om te voorkomen dat we 's avonds weer veel te moe zijn gaan we aan het begin van de middag eten in het dorp. We gaan nu via de Grand rue en lopen ook nog even naar het kapelletje. De deur staat weer open dus ik kan ook even binnen kijken.

 

 

Bij aankomst op het plein nemen we eerst een kopje koffie, daarna een wat uitgebreidere wandeling langs het uitzichtpunt over de Semois. Maar ook daar moeten we dezelfde weg terug want daar is het “afsnij”weggetje zo steil dat ik het niet eens probeer.

Bij het eerste restaurant waar we vragen of ze plek hebben, worden we verwezen naar een tafeltje op zo'n onooglijk plekje dat we maar weer gaan. De tweede lijkt ook eerst vol maar dan worden er 2 tafels uit elkaar geschoven en hebben we een heerlijk plekje op het terras. Het is moeilijk kiezen, er staat allerlei lekkers op de kaart. Als ik zo de porties langs zie komen, neem ik alleen een hoofdgerecht. Anders wordt het veel te veel. We krijgen gelijk een mandje met heerlijk vers brood en een aantal plakjes van de regionale Ardenner ham. Die smaakt voortreffelijk. En hun reclame werkt want na het eten halen we daar wat van in hun winkel.

Jos neemt een proeverij van verschillende plaatselijk gebrouwen biertjes ik neem een rosé.

Het duurt even voor het eten komt maar het is (ook binnen) hartstikke druk. En we zitten lekker en genieten van alles wat zich zoal afspeelt op het terras. En net als op de camperplek heb je hier ook ontzettend veel oudere mensen met zo'n klein kut hondje die bij het minste of geringste lekker lopen te keffen. De grote honden zijn naar een hondenschool geweest en gedragen zich voorbeeldig.

Het eten is voortreffelijk maar veel te veel. Ik heb cuisses de canard á l'orange, oftewel eendenpootjes in sinasappelsaus. Jos heeft vlees van een big dat op de grillplaat gebakken is. Ik kan maar één pootje op maar bij het afruimen wordt gelijk gevraagd of ik een petit sac wil, een doggy bag op z'n hollands. Ik vind het jammer als het vlees wordt weggegooid dus vind dat een goeie oplossing, maken we morgen wel wat lekkers van. Ik ben ondertussen gestoken door een wesp. Hij had zich verstopt onder mijn oksel dus toen ik mijn arm bewoog kwam hij in het nauw en stak van zich af. Ik heb er weleens hele dikke, opgezette armen aan overgehouden maar dit keer valt het mee. Het is pijnlijk maar als Jos er in de camper wat opsmeert wordt het snel minder.

We drinken op het terras alleen nog maar een kopje koffie en nemen op de terugweg bij de bakker wat lekkers mee. We gaan ook naar de winkel met regionale lekkernijen en kopen wat Ardenner ham, kaas uit het dorp en een paar van die plaatselijk gebrouwen biertjes.

Daarna weer via de kortste weg terug en in de schaduw van de camper is het nog een beetje uit te houden, want het is gloeiend heet.

's Avonds bak ik wat brood even kort in de koekenpan en eten we daarbij de kaas en de ham. Daarna is onze batterij wel weer leeg.

Nog wel even over de problemen met de accu als we niet aan de walstroom staan. Heel toevallig belt één van de campermonteurs om te vragen of wij thuis zijn. Hij heeft op dat moment eenzelfde camper onder handen als wij hebben. Hij had graag even in de onze willen kijken naar de bedrading achter het dashboard. Ik vraag of hij even tijd heeft voor ons probleem en na wat heen en weer praten zijn we er uit. Toen we een nieuwe lader kregen is afgesproken dat we kijken of we elke keer als we geen walstroom gebruiken de stekker eruit willen trekken of dat er, net zoals bij de oude, een schakelaartje moet worden tussen gezet. Aangezien we sindsdien helemaal niet meer vrij hebben gestaan was me dat helemaal ontschoten. We gaan het morgen gelijk uitproberen!

 

Donderdag 4 augustus, Monthermé

 

Vertrekdag en dus vuilwater lozen en toiletcassette legen en betalen. Het kan zowel cash als via de qr-code met de bankpas. Gelukkig hebben we in Duitsland al wat cash getapt want met de qr-code lukt het niet. Twee banken geprobeerd, schijnt bijna altijd een probleem te zijn.

We rijden eerst naar een grotere supermarkt in de buurt om de voorraad wat aan te vullen. Daarna willen we richting Frankrijk. We stoppen eerst voor een koffiepauze, en ja hoor dat gaat weer goed. Gelukkig! We zoeken op de kaart naar een beetje leuke camperplek maar besluiten dat het wel handig is om naar een camping te gaan kunnen we onszelf weer even goed wassen (douchen) en kan er kleding en beddengoed gewassen worden. In Monthermé ligt een camping aan de Maas, heeft alles war we willen en ziet er aardig uit. Dus de Tomtom ingesteld en rijden maar. We hebben de hele ochtend al een schitterende tocht. Klimmen en dalen, uitzicht op de Semois of door het bos. Ook na de koffie blijft dat zo. Genieten maar ondertussen wel de haarspeldbochten in de gaten houden. De Tomtom heeft een leuke route bedacht die achteraf nogal om is, hij situeert de straat van de camping in een dorp in de buurt. Beetje dom maar we hebben genoten.

Op de camping is bij de poort niemand aanwezig, er komt een mannetje aangelopen en ik zeg nog tegen Jos dat is niet de eigenaar maar de camperburgermeester. Iemand die geheel vrijwillig zich overal mee bemoeit. Gelukkig weet deze ook echt van de hoed en de rand dus we kunnen al op een plek gaan staan voordat de receptie weer open gaat.

We staan onder de bomen, niet zo handig misschien voor de zonnepanelen maar geeft wel wat extra schaduw en koelte. Want het is ook vandaag weer snikheet. Er wordt voor vanavond en vannacht regen en onweer in deze streek verwacht. We zullen zien. Een beetje koelte zou wel welkom zijn.

Jos kijkt of hij al een was kan draaien maar er staat een laag water in de machine, ziet er niet best uit. Bij het inchecken vragen we er naar en wat blijkt...... er zou vandaag een monteur komen om de boel te repareren. Er is eventueel ook een wasmachine bij de supermarkt. Tja, gelukkig doen de douches het wel.

Zo onder de bomen is het heerlijk bijkomen. Jos gaat bij de supermarkt kijken en we besluiten morgen een beetje op tijd daar naar toe te gaan om de was te draaien en te drogen.

Ik ga eindelijk mijn website bijwerken. Het heeft even geduurd maar mijn hoofd stond er nog niet echt naar.

 

Vrijdag 5 augustus, Monthermé

 

Er was regen en onweer voor vannacht voorspeld maar toen we naar bed gingen was het nog zo heet dat we alles open hebben laten staan. Maar de voorspelling klopte. Toen ik vannacht rond 3en wakker werd zag ik het bliksemen in de verte. Na een tijdje ging het zachtjes regenen. Toen ik spetters voelde, heb ik eerst de luiken een stuk dicht gedaan maar uiteindelijk begon het echt te gieten. Dus luiken dicht en daarna ook de ramen. Teveel risico dat de pliségordijnen nat zouden worden. Jos heeft overal doorheen geslapen. Ik daarna ook. Vanmorgen gelijk de boel weer open gezet want het was misschien dan wel wat afgekoeld maar nog steeds bloedheet.

Na het douchen en het ontbijt is Jos gelijk met de was naar de winkel gelopen, hij was de eerste. Mazzel. Na een uurtje er weer naar toe om de was in de droger te doen. Toen stonden er 3 mensen te wachten. En weer een uur later kon de was droog en wel opgehaald. Alles weer schoon en droog., gemak dient de mens zullen we maar zeggen.

Na de koffie boodschappen gedaan in de supermarkt en na de lunch zijn we lopend naar het dorp gegaan. Niet zo heel ver maar met deze temperaturen en vals plat was het wel weer een conditieslag. We houden de Maas links van ons en steken 2 armen van de Semois over. Die mondt hier in de Maas uit.

 

Voordat we in het dorp zijn komen we langs een fabrieksterrein met in eerste instantie alleen vervallen gebouwen maar verderop staan er ook nieuwe hallen. Het is een metaalbedrijf, Forgex, waarvan de voorlopers al sinds 1749 daar gevestigd zijn. Het bedrijf maakt onderdelen voor spoor- en waterwegen. Het is verbazingwekkend dat je in eerste instantie denkt te kijken naar een op instorten staande lege fabriek en dat dan blijkt dat er een grote bedrijvigheid is. De in gebruik zijnde hallen beslaan 20.000 m2.

 

Het dorp is niet veel, we lopen door de 'winkelstraat' tot aan een brug over de Maas.

Daar gaan we via een trap naar beneden en lopen een stukje onderlangs. Ik wil nog wel weer naar de winkelstraat want daar zijn 2 pharmacies.

Voor het geval ik nog een keer gestoken word door een wesp wil ik toch wel wat in de camper hebben om het te verzachten in eerdere gevallen kreeg ik weleens een allergische reactie. De eerste de beste heeft zowel een gel als pilletjes dus dat is mooi. Daarna wil ik langs de bakker maar die is al helemaal uitverkocht, helaas. Ook helaas is de nauwelijks aanwezige horeca en voor we teruglopen willen we wel even zitten. Uiteindelijk wordt het een echte simpele franse kroeg. Maar wel één met goeie koffie en uiteraard cash betalen.

Wat betreft dat betalen al wel ontdekt dat het contactloos betalen hier in Frankrijk beter met de telefoon lukt dan met de bankpas. Helemaal makkelijk want die gebruik ik eigenlijk in Nederland ook altijd.

We hobbelen weer richting camper maar zien nog een mooi kerkje, niet zo ver van onze route. Het is de L'abbaye de Laval Dieu, deze komt voort uit een oude abdij die in 1128 werd gesticht. De huidige kerk stamt uit 1629. In 1791 wordt tijdens de Franse revolutie, de gemeenschap, ontbonden en worden de eigendommen verkocht. De gebouwen worden getransformeerd en later vernietigd tijdens de bombardementen van 15 mei 1940, alleen de kapel is intact gebleven. De kapel ziet er nog steeds zeer goed onderhouden uit en is sinds 1963, samen met de omliggende gronden, ondergebracht in een stichting.

De hoofdgebouwen zien er nog steeds zeer goed onderhouden uit. Zijdelings staat een vervallen gebouw.

Aan de achterzijde is een grote tuin met zowel bloemen als groente en kruiden. We kunnen het allemaal alleen door een hek zien.

 

 

Morgen is alles tussen 3 en 6 geopend. Waarschijnlijk gaan we dan nog een keer kijken want dan kunnen we ook binnen kijken.

 

Het is duidelijk vrijdag op de camping, het is een komen en gaan van campers, tenten etc. Veelal hebben mensen gereserveerd. Zo komt er ook iemand bij ons nogal dw(r)ingend om de hoek kijken. Tot 3x toe maar dan gaat ze toch maar in gesprek met een stel mensen achter ons die ook net zijn gearriveerd. Na heel veel heen en weer gepraat en getelefoneer moeten die toch echt weg, ze staan op de verkeerde plek. Het is een jong stel met 2 kindjes, de jongste, een meisje, kletst iedereen op een allervriendelijkste manier de oren van de kop. Een gezellig achtergrond geluid.

In de avond koelt het snel af en staat rond 10 uur de maan mooi te prijken boven de Maas en de heuvels (of noem je dat in de Ardennen al bergen?) aan de overkant.

En nog steeds is onze jonge buurvrouw druk aan het kletsen...... Wie weet is het wel een uitslaapster ;)

 

Zaterdag 6 augustus, Monthermé

 

Vannacht was het stervens koud, maar 8 graden boven het vriespunt. Ramen verder dichtgedaan, bedsokken aan om warme voeten te krijgen (die doe ik ongemerkt weer uit als ze warm zijn) en daarna weer slapen. Jos heeft, zoals veel mannen op leeftijd, een prostaatprobleem. Daar heeft hij pillen voor en die werken prima. Alleen moet je geen gerecht met heel veel vers fruit eten, dan blijft die blaas bezig. En dus was het een onrustige nacht. Ook voor mij want zoals de meeste camperaars wel weten het is over elkaar klauteren bij het in- en uit bed gaan. Maar als beloning hebben we vanmorgen tot 10 uur uitgeslapen. Was ons nog niet gelukt tot nu toe. En als extraatje verse jus, dankzij de oldschool vruchtenpers uit Marokko.

Ook vanmorgen was het nog fris, dat werd wel beter maar in de schaduw bleef het kil door de noordoosten wind.

Van de campingburgemeester hoorden we dat er achter de supermarkt een park is. Het is ook de plek waar 'gezwommen' kan worden in de Semois. Het water is laag dus het is vooral voor kinderen waterpret. Voor mij te ondiep en te slecht begaanbaar door alle stenen die er in liggen. De Maas is in ieder geval op de camping een no go. Te gevaarlijk om in te zwemmen, teveel stroming.

We lopen even naar het park voordat we boodschappen bij de supermarkt doen. Er zijn al ouders met kinderen in het water en ook komen er jongeren aan met een bbq om samen te genieten van deze zomerdag.

 

Iets na drieën gaan we naar de Abdij om ook binnen te kijken. De kapeldeur staat open.

En het is er echt mooi, heel sereen, weinig uitbundig.

We maken wat foto's en lopen richting altaar, hebben we toch helemaal een man over het hoofd gezien die daar in alle rust zit te lezen. Ik probeer in mijn beste frans wat met hem te praten, hij legt eea uit over de kapel. Om te zorgen dat ik het allemaal echt snap krijg ik een boekwerk waar in het Nederlands alles staat beschreven over de kapel. Het huidige interieur stamt uit de 18de eeuw. Er is één fresco, in Vlaamse barokstijl. Het meest uitbundig is nog het houtsnijwerk. De man wordt later door een stel oudere dames aangesproken met Mon Père, dus heb ik blijkbaar met de priester gesproken.

Na de kapel bekeken te hebben loop ik (Jos is al eerder weggeslopen) naar buiten naar de tuinen.

Het bestaat uit een bloemen- , kruiden- en groentetuin.

 

Daarnaast is er ook nog een boomgaard met deels bijzondere peren.

Die worden dan ook beschermd door zakjes om de vruchten.

Aan de achterzijde van de Abdij heb je uitzicht op het strandje waar we vanmorgen vanaf de andere kant naar hebben gekeken.

Ik loop Jos weer tegen het lijf, hij was binnen naar de oude apotheek geweest. Die is boven, gelukkig is er een goede trap. Dus Jos duikt nu de tuinen in en ik ga upstairs. Het ziet er uit zoals een oude apotheek er uit hoort te zien met mooie kasten vol potten en allerlei instrumentaria.

 

Ik ben blij dat we vanmiddag nog een keer terug zijn gegaan, het was echt te moeite waard.

Daarna is het tijd om lekker bij de camper te zitten met een hapje en een drankje. De zon is scherp maar in de schaduw is het te koud om te zitten. Dan maar een beetje met de rug naar de zon. Na het eten wordt het echt te koud en gaan we naar binnen.

 

Ook vanavond is er weer een mooie maan, deze keer met mijn 'echte' camera op de foto gezet.

 

Zondag 7 augustus, Felleries

 

Rustig opstaan, ontbijten, douchen (want wie weet wanneer dat weer kan) en alles weer rijklaar vastzetten. We proberen nog vers water te tanken op de camping maar de slang is te kort. We zouden het kunnen oplossen door de camper te keren, en dan nog een keer keren voordat we kunnen wegrijden maar daar heb ik geen zin in. We zien onderweg wel, we zitten nog niet zonder.

 

Ons eerste doel is Chimay. We zijn daar jaren geleden al een keer geweest maar toen was het slecht weer. De Tomtom schotelt ons weer een mooie route voor, we slingeren bergje op en bergje af door de Ardennen.

Op zondag is het in België fietsdag, één en al wielrenners die de bergen op eigen kracht bedwingen.

We vinden vrij gemakkelijk een plekje in de stad, dichtbij de kerk. Maar ook bij mooi weer valt Chimay tegen.

Er is slechts één terras op het plein, een Italiaans restaurant, en dat zit uiteraard vol. Gewoon even lekker een kopje koffie drinken is er niet bij. We lopen nog wat door de zijstraatjes maar hebben het al snel gezien. Vlakbij de camper zien we nog een terras maar dat blijkt bij het casino te horen, ook geen optie dus.

 

We kijken op Maps of er een supermarkt in de buurt is, bijna om de hoek. We rijden er heen maar helaas om 12.30 gesloten, het is nu 12.35. In een stadje op 15km is één en die sluit pas om 19 uur. Tijd genoeg om er te komen. We halen onze boodschappen en overleggen waar we een camperplek gaan zoeken. Jos wil graag weer terug Frankrijk in. Vanaf waar we zitten is het zo ongeveer een 30 km naar een camperplaats die er wel goed uit ziet. We worden nu over wel heel smalle weggetjes gestuurd, zelfs over een opgebroken weg. Maar het lukt allemaal en tegen drieën zijn we in Felleries. Om op de camperplaats te komen moeten we via een slagboom. Die gaat pas open als je je via de zuil hebt geregistreerd en vervolgens hebt betaald. Dan komt er een pas uitrollen die je dan weer tegen een andere zuil moet aanhouden (ook al staat daar dat je een nummer moet invoeren) en dannnn, dan gaat de boom omhoog en kun je zelf een plek zoeken. Gelukkig staan er ook een paar grote bomen op het terrein die voor wat schaduw zorgen, dus daar kiezen we een plekje. Eerst nog even water tappen natuurlijk. Dat gaat hier prima.

Dan stoeltjes uit en pootjes omhoog. We hebben een late lunch op deze manier maar het smaakt er niet minder om.

Na de lunch ga ik even plat, Jos maakt me om kwart voor 7 wakker. We drinken buiten nog wat maar de wind wordt weer erg fris dus we gaan naar binnen.

Het avondeten wordt een latertje, ik maak shashuka, past wel bij dit warme weer. Voor het gehakt heb ik merquezworstjes gebruikt. Het velletje er af gehaald en daarna ik kleine stukken in de pan aangebraden. Het smaakt heerlijk.

 

Maandag 8 augustus, Felleries

 

Het is een beetje vreemde camperplaats. Het was tot vorig jaar een camping municipal die overgenomen is door een landelijke keten die zich vooral richt op camperplaatsen. Het is niet de bedoeling dat je hier lang staat, ten hoogste 72 uur. Het vreemde is dan ook dat er een aantal stacaravans staan die er niet bepaalt uitzien dat ze binnen 3 dagen vertrekken. Eén heeft er zelfs schuurtjes bijgebouwd. Waarschijnlijk zijn het mensen die ook al een seizoensplek hadden op de camping en die dit als privilege ook hebben gekregen op de camperplaats. Het geeft een beetje een rare sfeer. Wij zijn op bezoek, zij zijn de bewoners. Zij laten de honden ook los lopen, wat ook niet mag.

Op de camperapp stond al dat de wc's en douches gedateerd zijn, eigenlijk is het enige wat gedateerd is de tegeltjes. En dat zal me een zorg zijn, het zijn prima douches en ze zijn schoon.

Zover mijn commentaar op de camperplaats.

De camping ligt naast het voormalige treinstation, een mooi gebouw waar of nog een café in zit, of er ooit in heeft gezeten want er staat een bar in en ook staan de terrasstoelen opgestapeld.

Na het ontbijt en alle andere ochtendrituelen maken we een wandeling door het dorp. Het stelt niets voor maar het is wel degelijk leuk om doorheen te wandelen. Heel veel huizen zijn met tegeltjes versierd en daarnaast hebben er ook een aantal een uit steen gehakt huisnummer. Leuke details.

 

In het dorp is een supermarkt (op maandag gesloten) een bakker (in ieder geval vandaag gesloten) en een kroeg (voor altijd gesloten). Maar er is wel een school, een sociaal centrum en een museum voor houten speelgoed (uiteraard ook vandaag gesloten).

Het sociaal centrum zit in een deels oude boerderij waar op een mooie manier nieuwbouw tegenaan gezet is.

 

Er loopt een riviertje door het dorp, La Belleuse, die vroeger ook een watermolen aandreef voor de bierbrouwerij. De brouwerij bestaat niet meer maar het pand nog wel. Het staat achter het museum.

Het park langs de Belleuse is (vandaag?) ook gesloten. Het was vanmorgen nog niet zo heet dus we hebben, ondanks alle gesloten voorzieningen, heerlijk gewandeld.

Daarna bijkomen, lunchen, lezen, avondeten en de website bijwerken. Jos heeft eindelijk mazzel, de wifi is hier opeens zo goed dat hij foto's op zijn website kan plaatsen. Ik doe dat nog even niet want als we dat tegelijk doen is alles gestoord.

Vanmorgen zag ik bij de douches onder andere een folder van een glas museum hier in de buurt, liggen. Daar gaan we morgenvroeg eerst naar toe. Daarna zien we wel weer verder waar de camper ons brengt.

 

Dinsdag 9 augustus, Belliginies

 

Na allerlei zaken van huishoudelijke aard zijn we naar Sars-Poteries gereden. Een dorpje van niets maar wel met een schitterend glasmuseum. Van 1802 tot 1937 stonden in het dorp 2 glasfabrieken die aan 800 man werk boden. In 1937 sluiten de fabrieken, heb niet kunnen ontdekken waarom. Dat er uiteindelijk een glasmuseum komt is vooral te danken aan pastoor Louis Mérieux. Hij is geïnteresseerd in de verhalen van de oude glasblazers en presenteert in 1969 een eerste tentoonstelling van hun werk en wordt het Glasmuseum opgericht. De glasblazers mochten namelijk in hun pauzes eigen werk maken, dit varieerde van zeer kunstzinnig werk tot gebruiksvoorwerpen. In 1976 opent de pastoor een glasatelier waarin de oude glasblazers opnieuw hun vakmanschap kunnen tonen en dit kunnen doorgeven. In 2012 wordt het huidige museum MusVerre geopend.

 

Het gebouw van het huidige museum is al de moeite waard om te bekijken. Met Franse grandeur is er iets groots neergezet.

De tussen 1994 en nu samengestelde eigentijdse collectie omvat zo'n 900 werken waarvan er veel door de kunstenaars na hun verblijf in het atelier geschonken werden. Daarnaast is de collectie aangevuld met schenkingen.

En het is werkelijk de moeite waard om de collectie te bekijken. Schitterend!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Na zo'n 2 uur rondgelopen te hebben, zitten we wel vol met indrukken. We rijden door naar het 'centrum' van Sars-Poteries om te kijken of we ergens een kopje koffie kunnen drinken. Helemaal niets van dat alles. Je snapt niet dat er zo'n museum kan floreren in een omgeving waar niets is. In het museum zelf staat alleen een koffieautomaat, dus ook niet echt uitnodigend om daar koffie te drinken.

Na de serene rust storten we ons in de drukte van koopgek Frankrijk. Want ons volgende doel is een Auchan (grote supermarkt) hier in de buurt. We willen voor onszelf kijken maar hebben ook wat wensen mee gekregen. Mijn hemel wat een drukte, na dagen aan keutelen in de Ardennen van België en Frankrijk zijn we die drukte en chaos helemaal niet meer gewend. Dat wat we zelf graag wilden hebben, confit de canard is er niet, misschien gaan we één dezer dagen nog in een andere supermarkt kijken anders blijven we de dure in Nederland kopen. Verder wel heerlijke kaasjes, wat wijn en ander eten gescoord. Daarna zo snel mogelijk met de camper vertrokken. Het is bloedheet dus we gaan weer een plek met schaduw zoeken. Dat wordt in deze contreien weer een camping. Los van het feit dat je op de gratis camperplaatsen hier in de buurt niet met je stoeltje buiten mag zitten, het zijn ook nog eens grote parkeerplaatsen waar je ook geen schaduw hebt om te zitten.

We vinden een kleine camping municipale en rijden daar naar toe. Het is een gedateerde camping met voornamelijk vaste seizoensbewoners.

Maar we worden allerhartelijkst ontvangen door de ook al oude beheerder. Ik zoek samen met hem een mooi plekje in de schaduw uit. Hij laat nog wel even vol trots zien dat het toilet/douchegebouw helemaal nieuw is. Dat ziet er dan ook goed uit. En 's avonds komt hij langs of we ons nog even willen inschrijven. Uiteraard, we betalen voor 2 nachten en ik koop gelijk douchemuntjes. Met deze warmte wel lekker om je te douchen. (Als we zouden willen kan dat ook in de camper, maar we vinden het altijd een hoop gedoe na die tijd, alles droogmaken etc.)

 

Aan het eind van de middag, begin van de avond horen we een groene specht lachen, schateren, schreeuwen, hoe je het ook noemen wil. Helaas zien we hem niet. We zien wel heel veel roodborstjes en duiven.

We hadden garnalen bij de Auchan gekocht maar ik ben te moe om er mee bezig te gaan. We houden het bij een stokbroodje met lekkere kaas.

 

Woensdag 10 augustus, Belliginies

 

Jos had een slechte nacht, zijn prostaat deed lekker moeilijk dus hij moest er heel vaak uit met slechts beperkt resultaat. Maar als Jos er uit moet, moet ik met mijn benen aan de kant anders kan hij niet uit bed komen. Dus ik had ook een slechte nacht. Het wordt een beetje gecompenseerd door het later wakker worden, dat scheelt nog wat.

Na het ontbijt gaat Jos wandelen, ik ga op de mooiste plek van deze vakantie yoga-oefeningen doen, alleen omringd door vogeltjes. Ik twijfel nog even of ik op de steen ga liggen maar dat lijkt me wat al te luguber....

De rest van de dag is het bij de tent zitten, en rustig aan doen want het is bloedheet.

We vermaken ons met de vogeltjes, er komen nu ook jonge merels langs, en lezen.

In de loop van de middag pel ik de garnalen, ontdoe ze alvast van het darmkanaal en leg ze in een marinade. 's Avonds eten we ze met lekker brood en een heerlijke citroen-knoflooksaus.

 

We hebben overleg met Nina (onze dochter) en Richard (haar vriend) over hun vertrekwensen met de camper. Wij hebben het 'bankhangen' bij de camper wel gezien, het is voor ons te warm om te wandelen of te fietsen, een stad bezoeken vinden we nu niet echt aangenaam. We hebben op een een aantal mooie plekken gestaan maar het voornamelijk bij de camper zitten is niet ons ding. We besluiten dat we morgen (donderdag) een flink stuk naar het noorden van België rijden zodat we vrijdagmorgen op de terugweg naar Zutphen onze auto weer in Cuijk kunnen ophalen.

Nina en Richard kunnen dan zondag vertrekken, hebben wij de tijd om uit te pakken en schoon te maken en zij hebben wat meer ruimte om op vakantie te gaan.

We hebben ook gemerkt dat we in een ruime week, 14 dagen behoorlijk afstand kunnen nemen van onze dagelijkse beslommeringen, vooral als we, zoals nu, ook rondtrekken. Dus als het weer etc meewerkt, gaan we weer voor even weg.

 

Eén van de oude toiletgebouwen, het doet me sterk denken aan campings in voormalig Oost-Duitsland.

 

 

Donderdag 11 augustus, Houthalen

 

We hebben de Tomtom op Cuijk gezet om te kijken wat de beste route is. We moeten richting Hasselt rijden dan kunnen we morgen vrij snel de snelweg pakken en naar Cuijk rijden.

Maar eerst gaan we nog dwalen over 's heeren wegen. En dwalen doen we, althans dat doet de Tomtom wel voor ons. We rijden bij de camping weg en moeten gelijk een smal weggetje omhoog nemen. Oké zal wel goed zijn, toch? De weg wordt steeds smaller, slechter en als je denkt slechter kan het niet, dan wil ie ons over een soort pad door/langs een weiland hebben. Hij staat toch echt ingesteld op 'vermijd onverharde paden' maar blijkbaar zit er ergens nog enige verharding in het pad. We kunnen nog door op de andere weg en komen uiteindelijk bij een dorpje. Daar zien we borden naar een stadje die maar 4 km van de camping verwijderd is (via de gewone weg), wij zijn nu al een tijdje onderweg. Wat een geklooi. We volgen de grotere weg en komen uiteindelijk zelfs nog weer een bord naar het dorp van de camping tegen. Mijn hemel wat een geweldige route krijgen we voorgeschoteld. We hebben ongeveer een uur gereden en zijn nog geen 15 kilometer opgeschoten. En we moeten nog een eindje.......

We volgen nu wel beter begaanbare wegen richting Charleroi, als het goed is worden we daar omheen geleid. Alleen één probleem, de transitroute om Charleroi is aan alle kanten opgebroken dus we krijgen omleiding op omleiding en wij niet alleen. Het is gierend druk in al die forensendorpen rond Charleroi. We schieten geen meter op en om nou te zeggen dat het een leuke route is. We stoppen en zetten de Tomtom op snelweg, ook niet leuk maar schiet in ieder geval nog wat op.

Ondertussen ook gekeken naar een camperplaats en hebben er één gevonden bij Houthalen, bij een natuurpark. Gratis en zonder voorzieningen, de plekken waar we het liefst staan, niet vanwege het geld maar wel vanwege vrijheid, blijheid.

De snelweg schiet lekker op en iets na vieren zijn we bij Houthalen. En wat een plek! Een grote parkeerplaats waar je op het gras tussen de bomen kunt/mag staan.

Er staan nog 3 campers en op een parkeerplaats vooraan staan een paar auto's. Vanaf hier kun je fietsen en wandelen door het natuurgebied. Ook is er een restaurant, volgens de reviews dicht maar 's avonds is er wel een feestje.

We zetten de stoeltjes buiten, genieten van een wel heel late lunch en genieten vooral van de rust, het uitzicht en de vogeltjes. Er vliegt zelfs bijna een rover tegen ons aan die achter een klein vogeltje aan zit.

Wat heerlijk om de vakantie zo af te kunnen sluiten! Later in de avond eten we een simpele avondmaaltijd en blijven buiten zitten tot de muggen en ander vliegend gespuis wel erg opdringerig wordt (ondanks de deet).