Cassa de la Selva, dinsdag 12 maart
In een camper zoals de onze (frans bed) is het als we in bed liggen het naar de toilet gaan een dingetje. Als Jos naar de toilet moet, moet ik mijn benen intrekken anders kan hij niet uit bed. Vannacht om half 4 was dat het geval, daarna heb ik niet meer geslapen. Malen over van alles en nog wat. Zag spookverhalen over het niet kunnen krijgen van een Spaanse gasfles, en die hebben wij ook nodig. En snel ook want met die kou gebruiken we aardig wat gas. Dus de dag begon ( met zonnetje) al aardig brak.
Ons doel is Girona maar daarvoor willen we in Figueras al een gasfles scoren. We rijden via de snelweg om tijd genoeg te hebben om eea te regelen. Onderweg zien we de vers gevallen sneeuw op de toppen van de Pyreneeën.
Het eerste tankstation dat we tegenkomen aan het begin van Figueras zegt dat hij alleen flessen kan omwisselen. Maar ja we hebben nog geen fles. Misschien kan het een eindje verderop in de stad. Hij legt de route zodanig uit dat Jos en ik alletwee een andere kant op willen ( dat probleem hebben we wel vaker). Na wat heen en weer rijden en de smalle straatjes ook te hebben uitgeprobeerd (we passen) proberen we het centrum uit te komen. Daar komen we nog weer langs een tankstation en jawel met handen en voeten, en een smekende blik lukt het. De hulp van een ander personeelslid wordt ingeroepen om alles in het Engels uit te leggen. Uiteindelijk hebben we een contract, een fles en via de ijzerwarenwinkel aan de overkant ook een Spaanse drukregelaar. De vriendelijke hulp wil zelfs wel onze lege, Nederlandse gasfles hebben. Het lukt Jos om de Spaanse en Nederlandse gasfles in de speciale berging voor de flessen te krijgen en alles aan te sluiten. Lekkere opsteker dat het gelukt is.
We rijden binnendoor naar Girona, we kennen de plek van 8 jaar geleden toen we op weg waren naar Marokko. Hier een gezellige avond doorgebracht met onze vrienden Thole en Everdien.
De CP is vol, en de stad ook trouwens. Qat een drukte. We kijken nog bij een andere plek maar dat is één grote gatenkaas en ook vol met auto's. We besluiten om een andere plek op te zoeken. Niet ver van Girona ligt dit stadje, heeft een gratis, mooie CP en als we aankomen nog net één plekje. Na ons komen er nog meer die op een ander stuk gaan staan. Geen flauw idee of er aan handhaving wordt gedaan. Er is een sanizuil maar geen water. Later realiseer ik me dat dat met de noodtoestand in Catelonië te maken heeft. Er is door de aanhoudende droogte een gruwelijk tekort aan water.
We settelen ons en ik val in een diepe slaap, kapot moe maar opgelucht dat de dag zo goed verlopen is.
Als ik na een uur weer wakker wordt, gaat Jos een ommetje maken. Ik pas.....
Het is levendig om ons heen, je hoort de hele tijd spelende kinderen. Er is een skatebaan, school, zwembad, sportvelden.
We blijven hier in ieder geval nog één dag staan. Morgen maken we een globale route voor de komende tijd.
Oh en nog even iets, Jos was heel blij met alle lieve reacties, doet goed 
Cassa de la Selva, woensdag 13 maart
Het was een heerlijke dag. We werden gewekt door de zon op de voorruit. Lekker rustig aangedaan en tegen half 12 naar het stadje gelopen. Her en der staan er fleurig beschilderde banken in de stad.
Het eerste bijzondere gebouw dat we zien is het ayuntamiento (gemeentehuis).
Het heeft allerlei versierselen boven de ramen en deuren. Het lijkt een beetje op een versierde taart. Op hetzelfde plein staat het voormalige treinstation, deze is van een geheel andere architectuur. En nog voordat we wisten wat het was, zeiden we al tegen elkaar dat in stationsarchitectuur. Mooi strak gebouw.
De oude stad ligt op een heuvel, je ziet al van verre de kerktoren. Zo kun je in ieder geval niet verdwalen.
De smalle straatjes zien er doods uit. Er wordt wel gewoond maar veel bedrijvigheid is er niet (meer).
We hadden gehoopt daar een terrasje te vinden voor een kopje koffie. Als we aan de andere kant de heuvel afdalen komen we bij een grotere weg uit. Daar is meer leven en een Spaanse bar en rostisseria, geen terras maar wel gedekte tafeltjes binnen. We nemen een koffie en hebben ondertussen ook wel trek gekregen dus we wijzen wat aan uit de vitrine.
Het zijn Portugese balletjes met groente. We nemen er ook nog een salade bij. Deze is gevuld met zure ansjovis, sardines en tonijn. Het smaakt heerlijk en we hebben onze hoofdmaaltijd voor vandaag wel weer gehad.
Als we weer verder lopen en de smallere straatjes weer induiken komen we bij een plein waar zowel een terras is maar waar we ook net te laat zijn voor de markt.
Ze zijn druk aan het afbreken.
We lopen met een boog weer terug naar de camper. En gaan daar lekker buiten in het zonnetje zitten.
Leven als god in Spanje......
Sant Feliu de Guixols, donderdag 14 maart
Gisteren al naar een kapper gekeken in het stadje maar de enige die we zagen was gesloten. Vanmorgen op Google maps gekeken en er is er één vlakbij de CP. Rond half 11 er naartoe gelopen en ze hadden gelijk een plekje. In haar beste engels en mijn beste Spaans (
) en met handen en voeten duidelijk gemaakt dat ik het geknipt wilde hebben en graag ook kort. Nou dat kort kun je krijgen ook. Gelijk ging ze met met allerlei tondeuses aan de slag. Het enige dat ik dacht was dat haar altijd weer groeit..... Maar ze leverde schitterend werk en ik ben hartstikke tevreden. Net zoals mijn kapper in Zutphen vond ze mijn grijze haar heel mooi, dus ook wat haar betreft hoefde er geen kleurtje in. Ze had het zelf mooi rood. Ik vertelde dat ik dat vroeger ook had, zij helemaal verbaasd dat we dat toen ook al deden met henna. Uiteindelijk is ze ongeveer een uur met me bezig geweest.
Jos zat ondertussen na een wandeling door de stad op een pleintje in de buurt. Omdat de geriater nog zou bellen zijn we weer terug gelopen naar de camper. Even rust en voorbereiden.
Het telefoontje ging eerst fout ( bleek achteraf) dus pas na lang wachten en zelf bellen toch contact. Het was een prima gesprek met uiteraard geen andere uitslag maar wel afspraken gemaakt voor als we terug zijn.
We moeten vandaag van deze cp vertrekken, je mag er maar 48 uur staan en dat wordt ook in de gaten gehouden. Daarnaast willen we naar een plek waar we ook onze kleding kunnen wassen en waar we aan water kunnen komen.
Op 17 km ligt Sant Feliu de Guixols, daar is bij de Mercadona een wasserette.
We doen de boodschappen, de was etc en gaan dan op een cp aan de overkant van de straat staan. Niks bijzonders, meer een veredelde zandbak maar we doen het er mee. Van meerdere mensen horen we dat het een aardig stadje is en dat er zondag markt op de boulevard is. Waarschijnlijk gaan we morgen naar een andere cp, dichter bij de zee en waar we ook water kunnen tappen. Voor nu een aantal 6lt flessen water gekocht om onze voorraad aan te vullen. Die grote flessen zijn trouwens, in vergelijking met Frankrijk, spotgoedkoop. We betaalden op die manier 13 ct de liter.
Jos maakt vanavond een pastasalade, uiteindelijk zonder pasta want we vinden de vulling al wel genoeg. Ik ruim de schone was op en maak het bed weer op.
We zijn wel weer moe, veel gedaan maar ook zo'n gesprek kost veel energie. Maar langzaam komt er weer meer ontspanning en rust en kunnen we eindelijk weer genieten. En dat is het allerbelangrijkste 
Sant Feliu de Guixols, vrijdag 15 maart
Na het ontbijt had Jos zin om een wandeling te maken. Ik nog niet, had meer zin om het bed weer in te duiken. Niet gedaan, maar Jos is lekker gaan wandelen naar de stad en de boulevard.
We kunnen elkaar volgen via Google maps dus na een uurtje was ik wel benieuwd waar Jos was. Nergens te zien, wat vreemd. Na zo'n 2 uur nog niet, dus toen maar gebeld. Hij wilde mij ook net bellen, was verdwaald en wist niet meer welke kant op. Het vervelende was dat ik hem niet kon zien op de kaart. Dus Jos op zoek naar straatnaam. Ik dacht eerst nog te gaan lopen maar het was 2km van de CP verwijderd. Dus camper rijklaar gemaakt en op naar Jos. Stond op zo'n plek dat ik hem gelijk zag. Hij wilde vanaf de boulevard een andere weg terug nemen naar de camper maar die weg maakte zo'n boog dat hij alleen maar verder weg liep.
Omdat we nu toch al in de camper zaten gelijk naar een plek dichterbij het centrum gereden. Met passen en meten konden we daar nog bij. Geen geweldige plek maar voor de afstand naar het centrum prima.
Na even bij te zijn gekomen zijn we de stad in gelopen. Leuk oud stadje.
Het was nog fris (koud) in de schaduw dus doorgelopen naar de boulevard om in het zonnetje op een terras te lunchen.
De zon kwam echt door en toen was het gelijk ook echt warm.
We hebben heerlijk gegeten, onze eerste tapas in Spanje, patatas bravas, kaaskroketjes, gefrituurde aubergine en gefrituurde kipreepjes.
Daarna richting camper, we waren wel moe van alles.
Onderweg een broodje gekocht en dat wordt samen met de lekkere kaasjes en worst die we nog hebben ons avondeten.
Het was de bedoeling dat we nog minstens één dag zouden blijven staan maar al pratende kwamen we er achter dat we het geen van tweeën een fijne plek vinden. Dus we vertrekken morgen.
Vic, zaterdag 16 maart
We waren vanmorgen al mooi op tijd wakker. De eerste camper was toen al weg, dat plekje werd snel ingenomen door iemand die aan onze kant stond. We wassen ons, drinken een theetje en gaan dan naar de Mercadona boodschappen doen. Daarna ontbijten we bij een bio bakker. Heerlijk broodje en lekkere koffie. Dan op naar Vic. We willen eigenlijk niet over de snelweg maar als we binnendoor willen moeten we helemaal terug naar Girona en dat is een afknapper. Dus dan toch maar de snelweg. Ook dan een mooie route alleen mis je de dorpjes onderweg.
In Vic is een camperplek zo'n 1,5 km van het oude centrum.
Prima plek, bij sportvelden met zicht op de Pyreneeën. Je kunt betalen via de app ( alleen voor Applegebruikers) of de website. Ik kom tot betalen en dan loopt het elke keer vast. Stuur een mailtje naar de organisatie en krijg per omgaande antwoord. Betalen kan ook bij het toeristenbureau. Gelukkig zijn we van plan die kant op te gaan.
We drinken wat en lopen dan naar de stad. 
Ons eerste doel is het Plaça Major. Een schitterend plein met rondom de mooiste panden. Het plein zelf is bedekt met zand en daar is vandaag een markt.
Leuk natuurlijk maar het ontneemt ons wel een beetje de blik op het geheel. (Het is ook nooit goed 
).
En omdat we de Spaanse keuken nog moeten ontdekken, gaan we vandaag ook aan de tapas. Het restaurant hier noemt ze pinxtos maar dat is eigenlijk Baskisch. Het kost moeite om een tafeltje te bemachtigen en daarna krijgen we een lesje Spaans geduld hebben, maar dat moet iedereen hier. We genieten ondertussen van het leven voor ons, de markt, de mensen. Het bruist. We nemen naast de patatas bravas, gefrituurde vis en ansjovisfilets met pepertjes en heerlijke olijfolie.
Ondertussen wordt ook de markt langzaamaan afgebroken en zien we het plein in volle glorie verschijnen.
Na het eten lopen we een rondje door de straatjes rondom het plein en gaan bij het toeristenbureau langs om de cp te betalen.
Bij terugkomst op de Plaça Major is er weer een plekje vrij op hetzelfde terras, we nemen een koffie en ik probeer een Spaans toetje. Heerlijk.
De markt is zo goed als opgeruimd.
Tja en dan moeten we die 1,5 km ook weer terug.
Eenmaal bij de camper gaan de pootjes omhoog en de oogjes dicht.
Vanavond weer een lichte maaltijd met brood.
Vic is ons prima bevallen!
Vic, zondag 17 maart
Vanmorgen werd ik wakker van een generator en even later hoorde ik een brander. Toen snapte ik wat er aan de hand was, er werd een luchtballon opgeblazen. Dus waren we lekker op tijd op.
