Lierganes, dinsdag 23 april

Even getwijfeld waar ik zou beginnen met het verslag. 

Dat we toch richting Atlantische kust zijn gaan rijden omdat het overal slecht weer wordt. En het bij ons vannacht -2 was?

Dat de eerste helft van onze rit schitterend was, vlak, glooiend, bergen. Dat de tweede helft verschrikkelijk was, regen, hagel, wind, sneeuw?

Dat we de 1ste cp skipten omdat we dan morgen nog steeds in die bergen met slecht weer zouden staan?

Dat we uiteindelijk zo ver hebben gereden dat we de zee bijna konden aanraken maar door zijn gereden naar deze cp?

Of ..... en dat maakte al het andere volstrekt onbelangrijk, dat ik bij het achteruit inparkeren mij niet realiseerde dat de parkeervakken schuin zijn en dat dan het ene wiel sneller bij de rand is dan de andere. EN DUS KNALDE IK MET HET LINKERACHTERWIEL ZO VAN DE PARKEERPLAATS AF IN EEN LAGER GELEGEN GRASVELD. 

Dat dus, wat een stommiteit, en wat een gedoe. 

Eerst de ANWB bellen maar die hebben daar niks mee van doen. Dan de alarmcentrale van de verzekering (alleraardigst trouwens), en die regelen de pechhulp. Gaat allemaal supersnel, ondertussen krijgen we van Engelse buren 'a cup of tea', not Twinings but Aldi . Ze wil ook wel een borrel geven maar dat lijkt me niet handig.

Later komt ze ook nog vragen of we een tosti willen . Ik ben al blij dat ik de thee op krijg....

Ook onze Duitse buurman komt langs en indien nodig wil hij helpen. Wat een buurtje! 

De pechhulp is er met een halfuurtje, maken de sleepkabel vast en trekken het wiel zo weer op de kant. Snelle check en ik wil nog even rijden om te kijken of het goed gaat met het wiel en de rem enzo. En dan nemen ze afscheid. Na een half uurtje komt de verantwoordelijke langs en kijkt of alles klopt. Geweldig. Nu met een wijntje (van een whisky ga ik denk ik plat) bijkomen. 

Morgen zien we weer verder.

Sopelana, Bilbao,  woensdag 24 april

Gisteravond had ik nog geen rust in mijn lijf. Laat op de avond naar een paar afleveringen van 'met het mes op tafel' gekeken. Daarna de hele nacht doorgeslapen. 

Vanmorgen zijn we het dorp in geweest. Uiteindelijk na heel veel zoeken een barretje gevonden voor een kopje koffie. Het dorp is nog niet ontwaakt uit de winterslaap. Zo goed als alles zit dicht. De roofvogels (welke niet te zien) vliegen met wel 2 groepen van 20 boven een rots. Wow 

We zijn van plan om voor het eerst deze reis naar een grote stad te gaan, Bilbao. Wat we van Thole en Everdien hebben begrepen, kun je heel makkelijk vanaf de cp met de metro de binnenstad in. We willen heel graag het Guggenheim zien. In ieder geval van buiten en als we energie hebben ook van binnen.

Ons idee was om morgen pas naar Bilbao te rijden maar aangezien het weer nogal wisselvallig is, gaan we vanmiddag rijden. Dan kunnen we morgenochtend beoordelen of het weer goed genoeg is en dan ook gelijk de metro instappen. 

We nemen afscheid van onze Engelse buren, bedanken ze nogmaals voor hun liefdevolle ondersteuning. Zij vertrekken morgen met de boot naar Plymouth. 

Na de lunch vertrekken we, het is mooi weer dus ook goed zicht op de rotsen en op de Atlantische oceaan. Mooie tocht. 

Ik moet bij de tomtom afleren om een straatnaam in te typen, coördinaten werken veel beter. Want ook dit keer stuurt ie ons aan het eind verkeerd.

Na de weg terug zoeken, parkeren we de camper op wel heel smalle parkeervakken. Het lukt! Zonder paaltjes, stoepjes of wat dan ook te raken .

Na wat uitrusten gaan we naar een winkeltje in de buurt voor wat boodschappen (de echte supers vinden we nu te ver om te lopen). Bij terugkomst maakt een Française, die bij het sanistation bezig is, ons duidelijk dat er achter het struikgewas een veel grotere parkeerplaats is. Die is bedoeld voor het overnachten. Dus hup alles rijvast gemaakt en 100 meter verder gereden. En jawel, appeltje eitje geen enkel probleem met camper neerzetten (stom hadden foto moeten maken van hoe keurig ik binnen de lijntjes stond op de vorige plek). 

Het zonnetje schijnt nog steeds en Jos gaat pannenkoeken bakken. 

Sopelana, Bilbao, donderdag 25 april

Vanmorgen een slechte start, ging niet zo lekker met Jos. En als klap op de vuurpijl was ook het gas op. Dus langzaam opgestart, een repsol met gasflessen opgezocht en daar naartoe gereden. Behulpzaam personeel dus dat was heel fijn. Daarna naar de Eroski supermarkt gereden, en vervolgens weer naar de cp. Bijkomen, ademhalen en besloten toch naar Bilbao, en naar het Guggenheim te gaan.

Het metrostation is 10 minuutjes lopen daarna 35 minuten in de metro en dan stap je op 10 minuutjes lopen van het museum uit. 

Vlakbij het museum een heerlijk hapje gegeten,

online kaartjes geregeld en ons toen ondergedompeld in en om het Guggenheim. 

Aan alle kanten indrukwekkend, buiten, binnen, het gebouw en de kunst. Eigenlijk veel teveel voor één dag. Vooral de kunst moet het dan ontgelden want dat kost wat mij betreft zoveel energie dat ik het niet meer echt opneem. 

Maar genoten van binnen en buiten. Geweldig imposant gebouw, mooie, leuke en indringende kunst. Al met al een heerlijke dag.

Daarna terug gestrompeld naar de metro en eenmaal in de camper genoten van één baskische roquefort en een lekker drankje. Pootjes omhoog en bijkomen. 

Vanavond besluiten hoe verder (of eigenlijk, hoe terug) ..... 

Biarritz, vrijdag 26 april

De foto's van Saint-Jean-de-Luz  zijn in 1976 door Jos gemaakt. In dat jaar hebben Jos en ik met de trein een kampeervakantie door Frankrijk gemaakt. Ik werkte bij NS en Jos was student en had via zijn vader (conducteur) vrij reizen. 

Het was de bedoeling vandaag een hernieuwde kennismaking met Saint-Jean-de-Luz te hebben. Helaas was de cp vol en verder word je als camperaar niet geacht in de buurt van het oude centrum te komen.

Hiervoor hadden we er al een hele rit opzitten. Om Bilbao uit te komen zijn we via de snelweg gegaan daarna leek het me leuk om via de gewone weg te gaan. Die was via de bergen, met heel veel rotondes en heel veel dorpjes. Dus al met al heel vermoeiend. In Zarautz stond aangegeven dat er een sanistation is. Was dus...... na x rondjes uiteindelijk maar weer op snelweg/tolweg gezet. San Sebastian was na gisteren teveel van het goede dus op naar Saint-Jean-de-Luz. En toen dat niet lukte naar een aire etape. De eerste vol, daarna de tweede gelukkig wel plek. De hele dag zo goed als droog totdat Jos het sanigebeuren ging doen. De kleren hangen nu te drogen. 

Morgen weer een dag ...... nu pannenkoekjes van van de week opgewarmd en zo straks kipsaté met satésaus. 

Bergerac, zaterdag 27 april

Onze route voor de komende dagen is ongeveer via Bergerac, Brive, Limoges, Auxerre dus dwars door Frankrijk naar het noordoosten. We willen voorlopig nog niet via snelweg of péage. Route binnendoor naar Bergerac uitgestippeld en gekeken naar cp's onderweg. 

Het eerste stuk vanaf Biarritz is kut. Van rotonde naar rotonde en niks leuks onderweg. Bij één van de rotondes, Saint-Jean-de-Marsacq, is een boulangerie met (!) patisserie.

Eindelijk weer die heerlijke franse taartjes. En die hebben ze ook, en echt frans stokbrood. Het is te koud om in de winkel te zitten. Dus we rennen met koffie to go (zonder deksel), taartjes en stokbrood terug naar de camper. Het giet.

Maar wat zijn ze heerlijk. De eclaire van Jos was niet meer fotogeniek maar mijn tartelette was zowel fotowaardig als heerlijk! Later eten we onderweg een restantje kipsaté met echt frans stokbrood. 

We besluiten om naar Bergerac te rijden, zo'n 255 km, en dan morgen daar een rustdag te nemen. Lukt het niet dan zoeken we onderweg een plekje. 

Het gaar heel lang goed, maar dan zien we in de verte een noodweer! Helaas rijden we er recht op af. Regen, storm, onweer en giga hagelstenen. Die laatste slaan te pletter tegen de voorruit en op het dak. (Foto van Jos). We rijden zo voorzichtig mogelijk, gaan met die bak niet in de berm staan maar zodra het lukt gaan we op een parkeerplaats staan. Want ik zie geen hand meer voor mijn ogen. 

Als het ergste voorbij is rijden we weer verder. In de buurt van Bergerac bel ik met de camping municipale die midden in de stad ligt. Even weten tot hoe laat we aan kunnen komen en of er plek is. 

We hebben een half uur speling en er zijn nog 2 à 3 plekken dus bij deze 1 gereserveerd. We houden de hele tijd forse regen maar geen hagel meer. De camping is deels afgesloten vanwege het slechte weer en de zompige ondergrond. Gelukkig hebben ze nog een gehandicaptenplek op een betonplaat. Scheelt heel veel soppen door het water en de modder.

En ook zo fijn, ze hebben een broodjesservice. Morgenochtend vers stokbrood en een echte franse croissant!!! 

Als we geïnstalleerd zijn komen er nog af en toe donderbuien over. Maar vooralsnog blijven de voorspellingen voor morgen gunstig. 

Bergerac, zondag 28 april

Vanmorgen moe, na het ontbijt met verse broodjes van de camping, nog weer even gaan liggen. Helpt niet echt..... moet er gewoon uit.

Het zonnetje schijnt en we gaan Bergerac in. We willen koffie, een hapje eten en een ommetje door de stad. Vanaf de camping lopen we langs de Dordogne naar de brug, aan de overkant begint zo ongeveer gelijk het oude centrum.

De eerste restaurantjes zijn erg opdringerig. Vervelend, geen zin in. Gelukkig komen we een tentje tegen die planches met heerlijke kaas en worst heeft. Aardig echtpaar dat niet opdringerig is. Na de koffie nemen we een planches met een glaasje wijn.

We zitten heerlijk in het zonnetje en genieten van eten, drinken, warmte en kijken naar wat er zoal langs komt. 

Bergerac is best een aardig stadje maar is vandaag niet aan mij besteed. Na de lunch lopen we weer terug naar de camper. De rest van de middag doen we rustig aan. We kijken voor de laatste keer naar het oliepeil deze reis, vullen alvast het water bij en legen de vuil watertank. Kijken nog eens naar de route en hebben het zoals bijna elke dag wel over onze toekomst. Het blijft ons bezig houden.