Arbeca, dinsdag 26 maart

Uiteindelijk vloog de stop er toch uit gisteravond. Dus overgeschakeld op de accu en het gas. Vanmorgen nog via een ander stopcontact wel gekeken of alles het probleem bij de stoppenkast lag en niet bij de camper. Gelukkig was het niet bij ons. 

Rustig op weg gegaan naar de volgende stop, een wijngaard.

Het eerste deel van de route is hetzelfde als gisteren. Daarna rijden we dwars door Lleida en komen uiteindelijk langs een paar supermarkten, de Aldi en de Lidl. We gaan naar de Lidl en net als in Nederland worden we daar niet echt blij van. Maar een Mercadona komen we niet tegen. We doen het er mee. Daarna hobbelen we over steeds smallere wegen door het 'boerenland'. Varkensstallen, olijfboomgaarden, fruitbomen en wijnstokken. 

Bij de wijngaard kun je gratis staan, inclusief stroom en water. Uiteraard vinden ze het wel fijn als je een flesje aanschaft. Op de eerste 2 foto's ons uitzicht vanuit de camper. De luchten zijn de hele ochtend al woest, maar geen druppel gevallen tot nu toe. 

In de middag wandelen we naar het dorp. Dat staat vooral in het teken van de olijfolie. Nieuwe oliepersen naast oude. 

Het oudste deel van het dorp is van rond 1650.

Het toeristenbureau is gevestigd in het pand van de coöperatie van olijfboeren. Helaas zijn beiden gesloten.

Na de wandeling gaan we wijn proeven. Er is duidelijk verschil te proeven en dus te kiezen.

We kopen wat wit, rood en cava voor het weekend met the kids. 

Daarna maken we het ons gemakkelijk met een kant en klaar maaltijd, Baskische kip. Een beetje vloeken in de kerk van autonoom Catalonië..... want ook deze wijnboer is geen Spanjaard maar een Catelaan. De straatnaam 11 september verwijst ook naar de Nationale feestdag van Catalonië. 

Vinaixa, woensdag 27 maart

Vannacht begint er iets te piepen. Ongeveer 1x per minuut een schel toontje. Wat is dat nou weer? Luisteren in de accukast, bij de kachel, geen flauw idee. Heeft het met de stroom te maken? Ik haal uiteindelijk de stekker er uit, stervenskoud buiten, het is rond het vriespunt. Heeft het daarmee te maken? 

Het houdt in ieder geval op. Ik zet de kachel aan en blijf nog een tijdje op om weer warm te worden. En bedenk me dan dat het weleens van de rookmelder zou kunnen zijn. Maar die geeft ook geen kik meer.

Bed maar weer in, maar een geweldige nachtrust is het niet. Gelukkig wel getrakteerd op een mooie zonsopkomst. 

Vanmorgen aan het googlelen geweest en dan kom ik tegen dat zo'n piepje aangeeft dat de batterij leeg is. Bij normale temperatuur heeft ie nog genoeg prut maar bij kou is dat niet meer genoeg. Weten we dat ook weer. Wel een alarmpje maar geen ernstige. We blijken trouwens een melder te hebben waarvan je de batterij niet kunt vervangen. Dus moeten we op zoek naar een nieuwe. 

Voor we weggaan halen we in het dorp de boodschappen. Daarna via een schitterende route van 26 km naar onze volgende stop. Weer met stroom omdat er weer slecht weer is voorspeld en de zonnepanelen dan niet veel opladen. 

De cp ligt tegen de rand van het dorp is, inclusief de stroom, water etc, gratis. Wat een service van zo'n dorp.

Bij binnenkomst zien we dat ze een grote tent aan het opbouwen zijn. En google is your best friend dus weten we nu dat er in het paasweekend een olijfolie- en steenbeurs is. Om beiden staat Vinaixa bekend.

We maken een rondje door het dorp. Het is niet groot.

Op een heuvel staat het oudste deel (rond 1600) met oa de kerk van Johannes de Doper en Casa Taraggo waar in het onderste deel van het huis de molensteen voor het persen van olijfolie nog te zien is.

 

We zoeken een plekje voor een kopje koffie maar belanden uiteindelijk bij een bar annex restaurant. Aangezien we wel trek hebben laten we ons verleiden door het menu del dia. Voor 13 euro pp hebben we een voor-, hoofd- en nagerecht inclusief elk een karaf wijn, flesje water, olijfjes en brood. Jos neemt de groene salade met langoustines vooraf en ik ham met aardappel uit de oven. Dan alletwee paella en Jos als toetje mandarijnensorbet en ik een flan. Mijn hemel, ik krijg zelfs niet alle wijn op. Maar dat maakt niet uit want het is heerlijk! 

Daarna rollen we onszelf naar de camper en gaan in de ruststand. 

Vinaixa, donderdag 28 maart

We blijven een dagje hier staan. Een dorp van niks maar een prima plek. We hebben gisteren al voorraad ingeslagen dus geen winkel is ook geen probleem. Na de camper schoonmaakrituelen en de koffie gaat Jos een wandeling door het dorp maken. Ik creëer mijn eigen, erg simpele, spa en geef mijn voeten, handen en gezicht een behandeling. Jos krijgt een bak met regen over zich heen. 

Na de lunch ga ik een wandelen en gaat Jos de bami maken. Kunnen de smaken er lekker intrekken en kan het vanavond gebakken worden. 

In de hoofdstraat zijn ze druk bezig met het klaarmaken van de 2 grote tenten, verder is het er stil. 

Het pand van de coöperatie van de olijvenboeren is ook gesloten. 

Zal dat hakwerk nu expres op een gezicht lijken?

Vlakbij is een werkplaats van een ???? Er hangt allerlei soorten gereedschap. Mooi stilleven. 

Verderop zit de steenhouwerij. Van kleine tegeltjes tot een stuk marmer van bijna 1400 kg. De meeste stenen komen uit de buurt van Vinaixa. 

Daarna kom ik langs het treinstation, nog steeds in gebruik. Alleen het oude stationsgebouw staat te verpieteren en is vervangen door een kaartjesautomaat.

Het is een drukke lijn waar zowel lange goederentreinen als sneltreinen langs komen. Op dit station stopt alleen een boemeltje.

Daarna gaat het weer heuvelafwaarts, richting de hoofdstraat. Was een mooi rondje. Het weer is zo omgeslagen dat we zelfs buiten kunnen zitten. Een mooi rustig dagje. Jammer genoeg begint het olijven- en steenfeest pas morgenavond. Wij vertrekken morgen richting het stadje waar we overmorgen de kinderen ontmoeten. 

Sant Marti de Tous, vrijdag 29 maart

Vanmorgen al vroeg wakker maar niet uitgeslapen, doodmoe. We willen in ieder geval naar het dorp waar de airbnb ligt. Kunnen we kijken waar we de camper neer kunnen zetten. Daarna willen we door naar Igualada. Volgens de website moet ondanks Goede Vrijdag (nationale feestdag) de carrefour open zijn. 

Op naar Tous, eerst een stuk over een doorgaande weg, daarna de bergen weer in. Een schitterende route. In het dorp rijden we zo naar de airbnb, maar dan...... alles is eenrichtingsverkeer en straatjes worden steeds nauwer. Dan duikt er een poort op, passen we echt niet onderdoor. Heel voorzichtig achteruit rijden, bloembakken ontwijken en dan via scherpe afslag het straatje naar de kerk in. Officieel mag dat niet, we zijn te zwaar. Maar het moet maar. Langs de kerk rijden we Tous uit en kunnen dan parkeren op één van de wegen aan de rand van het dorp. We lopen naar de airbnb.

Hoe ze zich hadden voorgesteld dat wij daar onze camper kwijt kunnen . We maken een ommetje door het kleine centrum, op één kroeg na is alles dicht. 

We gaan naar binnen en zeg in mijn beste Spaans dat we 2 kleine, zwarte koffie willen alstublieft..... Blijkt dat het gerund wordt door Nederlanders die hier al meer dan 20 jaar wonen. Jos heeft ondertussen wel trek, ze kijkt of er nog brood is. En dan krijgen we een broodje met een gebakken worst, lokale specialiteit. Hij smaakt heerlijk maar als we terug lopen naar de camper, heb ik het gehad. In de bar al gekeken naar een plekje om te overnachten. Tegenover de supermarkt. Als we daar staan zien we nog een betere parkeerplaats. Blijkt zelfs een camperplek te zijn. Het is passen en meten maar we hebben zo wel een beter uitzicht. Ik ga naar bed en Jos gaat nog een wandeling maken. Doodmoe maar slapen lukt niet. 

Aan het begin van de avond komt er nog een camper. 

Dan krijg ik een appje van Leon, ze hebben het adres doorgekregen . Het huis dat wij gereserveerd hebben, ligt buiten het dorp. Alle moeite dus voor niks. Maar goed, morgenochtend lunch in de supermarkt halen en dan kijken waar we moeten zijn. 

Een dag vol verrassingen...... langzaam knap ik weer wat op en eet een paar aardappeltjes die Jos gebakken heeft. 

Sant Marti de Tous, zaterdag 30 maart

Paaszaterdag..... De kinderen zitten in het vliegtuig (07.00 uur), wij liggen nog heerlijk in bed.

We rijden naar Igualada en spreken daar met de kinderen bij een Mercadona af om samen. We lunchen daar in de camper want ze hebben wel zin trek na zo'n reis in de heel vroege ochtend.

Daarna naar ons 'optrekje'. Een geweldige vrijstaande villa waar wij de bovenverdieping ter beschikking hebben. Eindelijk je kinderen echt in de armen sluiten, praten, huilen, lachen. Alles komt voorbij. 

Leon maakt avondeten. Het wordt geen latertje, het was een enerverende, lange dag. 

Manresa, zondag 31 maart

We staan rustig op en ontbijten met z'n allen. We profiteren van de heerlijke douches. En we maken ook maar even gebruik van de wasmachine en droger. Hoeven we daar van de week niet meer naar te zoeken. 

Kijkend uit het keukenraam zien we 2 hoppen. Wat een mooie vogels zijn dat. Foto's niet echt goed maar het is niet anders.

We moeten voor 12 uur uit het huis zijn en besluiten naar Manresa te rijden. We spreken af op de camperplek ( er is nog 1 plekje vrij) en vandaaruit rijden we met z'n allen in 1 auto naar het centrum. 

De stad laat zich niet op z'n Paasbest zien. Het is triest, druilerig weer, zo goed als alles is dicht en er zijn maar weinig mensen op straat. Maar op het Plaza Major vinden we een restaurant waar we heerlijk samen hebben gegeten.

Daarna lopen we een stuk door de stad.

Dan terug naar de cp. De kinderen hebben voor vannacht een hotel in Barcelona want vliegen morgenochtend om 7 uur weer naar Schiphol. Wij blijven hier vannacht staan. 

Dan is het weer tijd om afscheid te nemen. Lachen, huilen, knuffelen en uitzwaaien. Wat een kort maar krachtig samenzijn. Zo'n heftig Pasen hebben we nog nooit gehad. Maar wat was het goed en fijn om elkaar in levende lijve te zien en te spreken. 

Santa Coloma de Queralt, maandag 1 april

Er was allerlei slecht weer voorspeld maar in Manresa is daar maar weinig van gevallen. Als we richting de Montserrat kijken zien we dat het daar wel gespookt heeft. Die toppen waren gisteren sneeuwvrij! 

We zijn wel moe, emotioneel, zitten er een beetje door maar willen niet in Manresa blijven staan.

Om te voorkomen dat we te dicht langs Barcelona rijden en dan middenin de drukte terechtkomen willen we weer richting Igualada. We rijden via Olesa de Montserrat. Zo kunnen we de bergen, rotsen, van de Montserrat ook nog bewonderen. Het zonnetje schijnt en het is druk. Manresa ziet er gelijk veel beter uit.

We hebben de tomtom op binnenwegen gezet en rijden zo een schitterende route door de bergen naar Olesa. Onderweg komen we vlak langs het klooster van Montserrat. Al van verre wordt aangegeven dat alle parkeerplaatsen vol zijn. Als we Olesa in rijden staan er zelfs auto's op de rotondes geparkeerd. Ook die stad is overvol. Geen koffietje.... We stellen de tomtom in op Igualada. Elk zichzelf respecterend stadje onderweg is vol! Na de Stille week willen de Spanjaarden wel even genieten van de zon en het terras. In Igualada vinden we een parkeerplaats maar daar is het stilletjes in de stad, zo goed als alles is dicht. Er lopen alleen wat mensen te flaneren over een boulevard. 

We eten uiteindelijk een broodje bij een snackbar, beter wordt het niet. 

Daarna rijden we via Tous naar een camperplek in Santa Coloma. Krijgen daar eindelijk een voorspelde bui op ons dak, er zit zelfs hagel en sneeuw en een regenboog tussen. We hadden eergisteren al een kant en klare kip gekocht bij de Mercadona, die maken we warm, kijken 2 voor 12 terug en gaan dan met de pootjes omhoog. Het is mooi geweest. Morgen blijven we hier staan, bijkomen, websites bijwerken en rust nemen.