Panorama PN di Calanque Saint Barthélémy,  woensdag 6 maart

De wekker op 6 uur vanmorgen gezet. Tenslotte was dat één van de belangrijkste redenen om hier naartoe te rijden. De zonsopkomst! Ik ben net op tijd en zie het eerste streepje licht. Dik vest aan, schoenen aan en snel naar buiten. En vanaf dat moment op de loer voor het raam, bij verandering snel naar buiten en snel naar binnen. Het is ijskoud en je waait uit je hemd. Maar wat een schouwspel.

Roquebrune sur Argens Woensdag 6 maart

Gisteren aan het eind van de middag wilde Jos het oliepeil even controleren daarbij brak een klemmetje van de motorkap af. Shitttt. Niet handig om mee te rijden, die klep gaat omhoog tegen het raam. Eerst zelf zitten googlelen naar garages, maar dat was al een stuk rijden over de weg langs de zee. Toen de ANWB gebeld, we betalen niet voor niets. Werd allervriendelijkst geholpen en ook die snapte dat we zo niet zelf naar een garage kunnen rijden. Hij zou eea vanmorgen in gang zetten. Zodat wij in ieder geval fatsoenlijk konden overnachten.

Vanmorgen na wat heen en weer gebel, is er een garage geregeld die eerst langs zouden komen om de kap rijklaar te maken. 

Rond 12 uur kwam de depannage de Cannes. Hij heeft het provisorisch met ducktape vastgezet en voor ons uitgereden naar Cannes.

Af en toe raakten we elkaar kwijt omdat ik wel stop voor een zebra maar dan stond hij keurig een stuk verder te wachten. Bij de garage was het lunchpauze.

Daarna sleutels afgeven en vriendelijk verzoek of wij wilden opkrassen. Bij terugkomst was het daar ook niet gelukt om het definitief op te lossen. Ze hebben nu de kap helemaal rondom dichtgeplakt. 

Ik had ondertussen naar camperplekken zitten kijken. Die zijn schaars, campings zijn er volop alleen zijn er maar heel weinig op.

Eerst in Cannes gekeken, niets meer om zo te staan. Daarna via de péage naar Fréjus. CP's nu allemaal verboden om te staan. Uiteindelijk een camping stuk buiten Fréjus gevonden die wel open is.

We hadden in onze planning om morgen op een goeie, rustige plek te staan. Jos heeft dan een belangrijke telefonische afspraak met een specialist. 

Er is nog net iemand van de receptie aanwezig, ze geeft ons de vrije hand waar we willen staan. Zij kan naar huis, wij zoeken een plekje. Ik ben wel moe, kapot moe. We hebben ons reserve-eten (een blik met linzen en eendenpootjes) warm gemaakt. Rond 10 uur lagen we in bed. We blijven in ieder geval morgen hier. 

Roquebrune sur Argens, Donderdag 7 maart

Vanmorgen lekker rustig opgestaan, gedoucht (ik was er gisteravond nog extra op geattendeerd dat er gehandicapten douches zijn), en lekker buiten in het zonnetje gezeten.

Jammer genoeg geen vers brood want dat konden we gisteravond niet meer bestellen maar morgenochtend ligt het wel klaar. 

Gelukkig hadden we nog een stuk oud stokbrood dus die vanmiddag geroosterd in de koekenpan. 

Vanmiddag contact gehad met onze eigen monteur over de ducktape-constructie. Ook hij zegt dat dat prima kan. Dus dat is een  zorg minder.

Jos heeft al een tijdje last van zijn geheugen en een woordvindprobleem. Twee jaar geleden is hij in het geheugencentrum getest en toen konden ze nog niets met zekerheid zeggen. Voordat we op reis gingen is Jos weer getest en daar was vanmiddag een gesprek over met de psycholoog. Hij gaat er nu van uit dat het een vorm van dementie is. Wat precies en hoe het vervolgtraject eruit zal zien hebben we volgende week een telefonisch gesprek met de geriater. We dachten dit al maar het lezen en horen komt wel hard binnen. Vooralsnog zijn we van plan om wel door te gaan met de reis tenzij we er niet meer van kunnen genieten. 

Na dit telefoontje zijn we vanaf de camping naar het strand gewandeld, even de kop leeg maken. 

Nu genieten van de kaasjes die Ginie ons voor onderweg had meegegeven. 

Pézenas, vrijdag 8 maart

De camping waar we staan ligt niet in de buurt van winkels en de restaurants en het winkeltje op de camping zijn nog gesloten. We zijn zo langzamerhand door onze voorraad heen dus we moeten sowieso met de camper op pad. Jos wil liever niet meer naar deze camper, hij wil verder..... op weg naar Spanje. Mijn alternatief is om vandaag een ruk te maken en naar Pézenas te gaan. Daar zijn we vorig jaar ook geweest en we vonden dat toen allebei een heerlijk stadje. Ik wilde de boodschappen al in Fréjus doen maar die stad blijft ons tegen werken. De LeClerc blijkt een drive op een afgelegen industrieterrein (ondanks mooie foto's van hun winkel), bij de intermarché rijd ik eerst de parkeerplaats van de Action op en sta vervolgens klem, daarna naar de parkeerplaats van de intermarché en die is niet veel beter. Dus dan maar de péage op en knallen richting Pézenas (zo'n 320km).

Het waait hard, en af en toe heftige regen. Aan het eind van de middag zijn we in Pézenas en Jos herinnert (!) zich dat er vlakbij de camping een supermarkt is, dus daar boodschappen doen en op naar de camping. Zelfs de knul achter de balie is dezelfde. We zoeken een plekje en installeren ons. Eten is makkelijk, lekkere eendenpootjes in een roomsaus gekocht bij de traiteur in de super. 

Jos heeft nog het idee dat we morgen 'even' naar Spanje rijden. Mijn idee is om even pas op de plaats te maken. We zien wel. 

Wel even genoten van onze guilty pleasure, F1 kwalificatie. 

Slechte nacht, er zit een bromtoon in de lucht, geeft een trilling door de hele camper. 

(En de foto is van vorig jaar)

Pézenas, zaterdag 9 maart

Zoals voorspeld is het vandaag echt slecht weer. Storm en regen. Regen valt eerst nog mee maar de storm schudt ons heen en weer. 

Jos beseft zich nu ook wel dat we even rust nodig hebben. Vandaag sowieso, er valt niet te rijden. Maar morgen ook, hopelijk dan genieten van het stadje.

We zijn nog net op tijd om wat boodschappen te doen, op de terugweg begint het echt te regenen en zodra we binnen zijn te hozen. We zitten droog. 

Ik ga een curry maken en daarna kijken we naar de F1 race. 

De foto van de storm is van Jos.

Pézenas, zondag 10 maart

We hebben alletwee prima geslapen. De storm is voorbij en we zien de zon door het dakluik verschijnen. 

Na het ontbijt gaat Jos de voorruit wassen, nu met de zon er op is goed te zien dat je er niet meer doorheen kunt kijken. Ik ruim binnen op. 

Tegen 11 uur lopen we naar de stad. Het is er nu stil, het is zondag en weinig toeristen. En we hebben natuurlijk de zaterdagmarkt gemist, voorzover die überhaupt is opgebouwd gisteren, wij vonden het veel te slecht.

Ook opvallend er is veel minder horeca open. Er is één terras in de zon, uiteraard zijn alle stoeltjes bezet maar gelukkig gaat er al snel iemand weg. Lekker buiten een heerlijk koffietje (klein kopje) drinken.

Nog iets opvallends, de bakkertjes, patisserie zijn allemaal open. En zo ongeveer elke Fransman heeft wel een doosje lekkers om mee naar huis te nemen.

Als wij na onze wandeling door het stadje richting camper gaan, doen wij dat ook. Een lekkere baguette met twee taartjes. Even op afstand de verjaardag van Richard, de vriend van onze dochter, vieren. 

De lucht betrekt en dan is het te fris om buiten te zitten.

We vermaken ons onder andere met het kijken naar de WK schaatsen. En uiteraard genieten we van ons taartje.

Jos bakt vanavond pannenkoeken. 

Saint-Cyprien, maandag 11 maart

Vanmorgen waren we mooi op tijd wakker, na lozen, vullen, schoonmaken en betalen zijn we om half 11 vertrokken richting Perpignan. Vanaf nu geen snel- en tolwegen meer. We rijden merendeels over autowegen. Vlak voor Perpignan gaan we naar een LeClerc. Het kost ons nog veel moeite en energie om om te gaan met de boodschap die Jos vorig week gekregen heeft. Het is zwaar. We willen nog steeds verder met de reis maar moeten blijven proberen rust in te bouwen. Gelukkig hebben we het ondertussen wel goed samen. 

We lunchen uitgebreid en heerlijk in een brasserie bij LeClerc en rijden dan naar Saint Cyprien. Het stormt dus voordat we de CP oprijden kijken we eerst of we er een beetje 'stevig' kunnen staan.

We staan zo hutje mutje dat we elkaar in de luwte houden. 

Het is een plek in het (plezier)havengebied. Na wat bijkomen en drinken lopen we een rondje.

Gelukkig is het toeristenseizoen nog niet begonnen want dan is het hier niet alleen afschuwelijk lelijk maar ook giga druk. Er ligt voor meer dan een paar miljoen aan bootjes in de haven. 

In de verte zien we de Pyreneeën, sommige toppen met verse sneeuw bedekt. 

Na ons ommetje nemen we een hapje en een drankje.

En omdat we al uitgebreid gegeten hebben, eten we vanavond een kaasplankje.